Dakota-territorium
Het Dakota-territorium (Engels: Dakota Territory) was een georganiseerd en geïncorporeerd territorium van de Verenigde Staten dat bestond van 2 maart 1861 tot 2 november 1889.
Het werd gevormd uit het meest noordelijke deel van de Louisiana Purchase van 1803 en het meest zuidelijke deel van Rupert's Land (verkregen in 1818). Toen Minnesota een staat werd in 1858, bleef het westelijke deel van het Minnesota-territorium over. Drie jaar later creëerde de federale overheid het Dakota-territorium. In 1861 besloeg het de huidige staten North Dakota, South Dakota en het merendeel van Montana en Wyoming. Het territorium werd vernoemd naar de Dakota, een groepering van Sioux-indianen die in Minnesota leefden.
Op 4 maart 1863 werd het westelijke deel afgesplitst en bij het nieuwe Idaho-territorium gevoegd. Op 28 mei 1864 werd het noorden van de huidige staat Wyoming teruggegeven aan het Dakota-territorium, samen met het zuiden van de huidige staat. Op 25 juli 1868 werd beide delen afgestoten als het Wyoming-territorium. In 1882 werd een klein gebied in het zuidoosten afgedragen aan Nebraska. Uiteindelijk werd het territorium op 2 november 1889 opgeheven toen zowel North Dakota als South Dakota staten werden.