Dahlia
Dahlia is een plantengeslacht uit de composietenfamilie (Asteraceae). Het geslacht omvat een tiental soorten, die wild voorkomen in Mexico.
| Dahlia | ||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | ||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||
| Geslacht | ||||||||||||||||||||
| Dahlia Cav. (1791) | ||||||||||||||||||||
Afbeeldingen Dahlia op  | ||||||||||||||||||||
Dahlia op  | ||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||
De oorspronkelijke dahlia's zijn kale, opgaande, overblijvende kruiden met langwerpige, knolachtige wortels. De bladeren zijn zeer verschillend van soort tot soort. Oorspronkelijk kweekte men de knollen om deze te eten, tot men naliet de knollen te rooien en deze begonnen te bloeien. De eetbare knollen werden zo sierplanten.
De gekweekte dahlia's zoals wij die kennen zijn vrijwel zonder uitzondering hybriden. De dahlia's werden in 1872 in Nederland geïntroduceerd. Er bestaan wel 20.000 variëteiten.[1]
Voornaamste cultivargroepen zijn :
- enkelvoudige (mignon)
- anemoonbloemige
- halskraagdahlia
- waterleliedahlia
- decoratieve dahlia
- pompondahlia
- cactusdahlia
- semi-cactusdahlia
- en diverse kleinere groepen zoals:
- de orchideebloemige dahlia
- pioenbloemige dahlia
- sterdahlia
De botanische naam Dahlia is ontleend aan de Zweedse botanicus Andreas Dahl, een leerling van Carl Linnaeus.
Om de dahlia's te kunnen handhaven in het Nederlands klimaat moeten de knollen voordat de vorst inzet opgegraven worden en op een koele, donkere plaats worden bewaard. In het voorjaar kunnen de knollen in huis worden voorgetrokken. Na ijsheiligen, als het zeker niet meer gaat vriezen, kunnen de dahlia's weer buiten worden geplant.
Zwarte dahlia
Zwarte dahlia's zijn zeldzaam. Door de activiteit van de eiwitten, die instaan voor de aanmaak van pigment, en de activiteit van de genen, die verantwoordelijk zijn voor de kleur, te meten, konden Oostenrijkse wetenschappers ontdekken welke factoren er spelen bij de zwarte dahlia's. De conclusie luidt: een hoge concentratie aan anthocyanine.[1]
Zwarte variëteiten:[1]
- Black Barbara
- Arabian Night
- Karma Choc
- Tisa
- Gipsy Night
Dahliacorso's
Dahlia's worden in Nederland (maar ook in andere landen) in grote mate gebruikt voor dahliacorso's. Nederland telt ruim twintig dahliacorso's die de bloem gebruiken om de onderliggende vorm te bedekken en te kleuren. De dahlia leent zich daar bijzonder goed voor omdat het een sterke bloem is die goed te kweken is en in een grote rijkdom aan kleuren voorkomt. Lang niet alle dahlia's zijn geschikt voor corsowagens. De geschikte soorten zijn compact en constant van kleur, en vallen onder de pompon-, ster- of cactusdahlia's. Veel corsoplaatsen kweken hun dahlia's zelf, op velden bijgehouden door vrijwilligers. Het Bloemencorso Zundert is het grootste dahlia-bloemencorso ter wereld. In Zundert bevinden zich vele hectaren dahliavelden, die uitsluitend gebruikt worden voor het corso.
Galerij
Dahlia-tekening van Pierre-Joseph Redouté
Woodland Merinda
Holland Festival
Bronnen, noten en/of referenties
|
|
Zie de categorie Dahlia van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |