Catharina van Aragon

Catharina’s opvoeding stond in het teken van het katholieke geloof. Haar opvoeders onderwezen haar in "vrouwelijke" bezigheden als borduren en naaien en in absolute gehoorzaamheid aan de man. Toch kreeg zij ook de kans zich tot een aanzienlijk intellectueel niveau te ontwikkelen; Catharina beheerste Latijn en was op de hoogte van de laatste theologische opvattingen. Tijdgenoten omschreven haar als een uiterst vrome vrouw.

Zij huwde op 14 november 1501 met Arthur Tudor, prins van Wales, de oudste zoon van Hendrik VII van Engeland, die echter al in 1502 stierf als gevolg van een ernstige infectieziekte die Catharina zelf ternauwernood overleefde. Om de aanzienlijke bruidsschat te kunnen behouden, verloofde de koning haar aanstonds met zijn tweede zoon, die op dat moment slechts twaalf jaar oud was; de latere Hendrik VIII. Deze verzette zich aanvankelijk, maar op 11 juni 1509, na de dood van zijn vader, trouwde hij dan toch met Catharina.

In 1513 verliet Hendrik Engeland om oorlog te voeren met Frankrijk. In dat jaar trad Catharina op als regentes. Zij had ongekende macht voor een vrouw. Zij zat een raad voor die Engeland moest regeren. Tevens regelde zij de bevoorrading van het leger. Toen Hendrik Engeland verliet, verklaarde Hendriks Schotse neef Jacobus IV de oorlog aan Engeland en trok met zijn leger naar het zuiden. Catharina gaf orders aan generaals en marcheerde met een gedeelte van het Engelse leger naar het noorden. Zij voerde het leger aan tijdens de slag bij Flodden Field op 9 september 1513. De koningin versloeg de Schotten en Jacobus werd in de strijd gedood. Met deze triomf op haar conto was zij de meerdere van haar man, die in Frankrijk slechts enkele overwinningen had geboekt.

Catherine was in totaal zeven keer zwanger:

• In augustus 1509, twee maanden na de bruiloft, werd de eerste zwangerschap van Catherine aangekondigd. Op 31 januari 1510 bracht ze een doodgeboren meisje ter wereld.
• In mei 1510, vier maanden na het verlies van haar eerste kind, kondigde Catherine haar tweede zwangerschap aan. Een zoon, Henry, hertog van Cornwall , werd geboren op 1 januari 1511. Ter ere van hem werden geweren afgevuurd vanuit de Tower of London en werden de stadsklokken geluid, bakens aangestoken en gratis wijn uitgedeeld aan de hele bevolking. Vijf dagen na zijn geboorte, op 6 januari 1511, werd de prins gedoopt in Richmond Palace, zijn peetouders waren de aartsbisschop van Canterbury, de graaf van Surrey en de gravin van Devon. Op 22 februari 1511, na slechts 52 dagen oud, stierf de jonge prins plotseling. Er werd gezegd dat hij stierf aan een darmaandoening.
• Begin 1513 was Catherine weer zwanger. Op 30 juni 1513 werd Catherine achtergelaten als regent in Engeland toen Hendrik VIII ging vechten in Frankrijk. Op 17 september 1513 ging ze vroegtijdig bevallen en beviel van een jongen die doodgeboren was of kort na de geboorte stierf.
• In juni 1514 kondigde Catherine haar vierde zwangerschap aan. Op 8 januari 1515 beviel ze van een doodgeboren jongen.
• In de zomer van 1515 kondigde Catherine haar vijfde zwangerschap aan; er was echter minder hoop op een erfgenaam na haar eerdere mislukte zwangerschappen. Op 18 februari 1516 bracht Catherine om 4 uur een gezond meisje ter wereld in Greenwich Palace, Kent. Ze werd Mary genoemd en werd drie dagen later (21 februari) gedoopt met een grote ceremonie in de Church of Observant Friars . Ondanks zijn duidelijke teleurstelling zei Henry VIII dat als het dit keer een meisje was, er zeker jongens zouden volgen.
• In de herfst van 1517 kreeg Catherine opnieuw een miskraam.
• In februari 1518 kondigde Catherine haar zevende zwangerschap aan. In maart bezocht ze het Merton College, Oxford, en maakte ook een bedevaart naar het heiligdom van St. Frideswide, en vroeg om een gezonde zoon. Op 10 november 1518 beviel ze van een dochter, maar het kind was zwak en leefde slechts een paar uur.

Om dynastieke redenen droomde de koning van een mannelijke erfgenaam. Mede doordat uit het huwelijk verder geen levensvatbare kinderen meer werden geboren, werd Hendrik VIII haar ontrouw en na zijn kennismaking met Anna Boleyn zocht hij naar een geldige reden om zich van Catharina te laten scheiden. Negen jaar lang bleef hij haar vervolgen met allerlei pogingen om het huwelijk te ontbinden, daarbij geholpen door de lord-kanselier, kardinaal Thomas Wolsey, die wist te verklaren dat een huwelijk met een schoonzuster volgens de Bijbelse overlevering onwettig en incestueus was[1] (hoewel de Bijbel met het leviraatshuwelijk eerder het tegendeel beweert[2]). Ook al had de paus in dit geval de dispensatie verleend, toch beschouwde Wolsey het huwelijk, om de koning ter wille te zijn, als ongeldig, wegens een kleine formele onjuistheid.

In 1533 werd het huwelijk tussen Hendrik VIII en Catharina ontbonden door bisschop Thomas Cranmer. Op 23 mei 1533 was Catharina haar titel van koningin kwijt. In 1534 voerde Hendrik de Act of Supremacy in, waardoor hij het hoofd van de Anglicaanse Kerk werd. Hij maakte zich hiermee los van de katholieke Kerk. Niets stond een huwelijk tussen hem en Anna Boleyn toen meer in de weg.

Catharina weigerde zich neer te leggen bij de scheiding. Zij bracht het voor de rechtbank. Toen zij gesproken had verliet zij de zaal, de heren verbijsterd achterlatend. Zij wist dat zij geen schijn van kans maakte, doordat Hendrik de rechters in zijn zak had. Het volk juichte haar niettemin toe, want iedereen zag haar als de enige koningin. Catharina was uiterst geliefd onder het volk, vroom en trots als zij was.

Catharina werd verbannen van het hof en haar dochter Maria werd als onwettig kind gezien. Zij moest haar laatste jaren in afgelegen kastelen doorbrengen. Hendrik probeerde haar hiermee te breken, maar tot op het einde bleef zij haar brieven ondertekenen met Catherine the Queen.

Op 7 januari 1536 stierf Catharina aan een vorm van kanker. Zij werd begraven als de prinses van Wales, niet als koningin van Engeland. Hendrik noch zijn dochter Maria waren aanwezig bij de begrafenis in de kathedraal van Peterborough. Hendrik had Maria verboden de begrafenis te bezoeken.

Catharina van Aragon werd geroemd om haar intelligentie, onverzettelijkheid en vroomheid. Catharina's enige dochter, de toen twintigjarige Maria, werd door Hendrik aanvankelijk als bastaard beschouwd, maar na de onthoofding in datzelfde jaar van zijn tweede vrouw Anna Boleyn weer in genade aangenomen, omdat de op dat moment enige andere potentiële erfgenaam, Elizabeth I, pas drie jaar oud was. Maria, bijgenaamd de Katholieke of de Bloedige (Bloody Mary), zou koningin van Engeland zijn van 1553 tot 1558.