Carya

Carya is de botanische naam van een geslacht van bomen uit de okkernootfamilie (Juglandaceae). Het geslacht omvat zeventien tot negentien soorten bladverliezende bomen met geveerde bladeren en grote noten. De boom en het hout ervan staan bekend onder de naam Hickory.

Carya
Carya cordiformis
Taxonomische indeling
Rijk: Plantae (Planten) Stam: Embryophyta (Landplanten) Klasse: Spermatopsida (Zaadplanten) Clade: Bedektzadigen Clade: 'nieuwe' Tweezaadlobbigen Clade: Fabiden Orde: Fagales Familie: Juglandaceae (Okkernootfamilie)
Geslacht
Carya Nutt. (1818)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Carya op Wikispecies
Portaal    Biologie

Van de zeventien tot negentien soorten komen er elf of twaalf van nature voor in de Verenigde Staten, één in Mexico en vijf of zes soorten in China en Indochina. De soort die bekendstond als Carya sinensis wordt nu veelal behandeld als Annamocarya sinensis. Boom van eerste grootte, hoger dan 12 m; schors afschilferend; twijgen kaal, met een ca. 2 cm lange eindknop; blaadjes 5(-7), 10-15 cm, ovaal-langwerpig, niet scherp gezaagd, langs de rand met haarbundeltjes. Onderzijde aanvankelijk dicht behaard, noten 3-5 cm, schaal geheel openspringend (dehiscent). Carya ovata is al sinds 1629 in cultuur.

De bloemen staan bij elkaar in geelgroene katjes die in het voorjaar opengaan. Bestuiving vindt plaats door de wind: zelfbestuiving is uitgesloten.

De vrucht is een bolvormige of ovale steenvrucht van 2-5 cm lang en met een diameter van 1,5-3 cm in een vierkamerig omhulsel. Dit splijt bij rijpheid open. De schil van de noot is bij de meeste soorten dik en stevig, bij enkele soorten als de pecannoot (Carya illinoinensis) dun. Deze splijt in twee delen open wanneer het zaad ontkiemt.

Het hout van de boom staat bekend onder de Engelse naam, hickory, en is bijzonder sterk en veerkrachtig. Het wordt toegepast voor hamerstelen, wandelstokken, drumstokken, handbogen en dergelijke.