Carl Edward Hellmayr

Carl Edward Hellmayr of Carl Eduard Hellmayr (Wenen, 29 januari 1878 – Orselina, Zwitserland, 24 februari 1944) was een Oostenrijkse ornitholoog en taxonoom.

Carl Eduard Hellmayr
Algemene informatie
Volledige naamCarl Eduard Hellmayr
GeborenWenen, 29 januari 1878
OverledenOrselina, 24 februari 1944
Nationaliteit AUT
Beroepornitholoog
Portaal    Biologie

Biografie

Hellmayr werd in Wenen geboren en studeerde aan de Universiteit van Wenen. Hoewel hij daar geen universitaire graad behaalde, ging hij daarna aan het werk in Wenen, München, Berlijn, Parijs, Tring (Engeland) en Chicago.

Tussen 1905 en 1908 bestudeerde hij de privécollectie van natuurhistorische specimens van Lionel Walter Rothschild in Tring (bij Londen). Hij deed dit onder leiding van de Duitse ornitholoog Ernst Hartert.

In 1908 kreeg Hellmayr een baan bij de afdeling vogels van het Bayerisches Nationalmuseum in München. Vijf jaar eerder had hij daar geholpen met het op orde brengen van de vogelcollectie. Nu werd hij daar de specialist voor de vogels uit het Neotropisch gebied door het verwerken en bestuderen van de collectie vogels uit Brazilië van Johann Baptist von Spix.

In 1922 kreeg hij in Chicago de functie van conservator dierkunde van het prestigieuze Field Museum of Natural History. Hij bleef daar tot in 1931. Hij verzorgde 13 van de 15 delen van The Catalogue of Birds of the Americas (1918–1949). Dit project was gestart door zijn voorganger Charles B. Cory. Samen met Henry Boardman Conover publiceerde hij toen ook The Birds of Chile.

In 1931 keerde Hellmayr terug naar Wenen. In 1938, na de Anschluss van Oostenrijk, werd hij gearresteerd en kort gevangengezet, langdurig verhoord en mishandeld. Waarom was niet geheel duidelijk, maar vrienden die hem kenden als amateurhistoricus wisten dat hij in elk geval geen vriend van de Nazi's was. Hij werd toen ziek. Nadat hij weer werd vrijgelaten, emigreerde hij met zijn vrouw naar Zwitserland. Na een lange periode van steeds zwakker wordende gezondheid stierf hij in 1944 te Orselina in het district Locarno.

Nalatenschap en verdiensten

De grootste verdienste van Hellmayr was het orde brengen in de zoölogische nomenclatuur van zijn dagen. Anno 2013 staan op de IOC World Bird List 51 vogelsoorten die door Hellmayr als nieuwe soort zijn beschreven waaronder bijvoorbeeld Chapmans gierzwaluw (Chaetura chapmani) en de timorvliegenvanger (Ficedula timorensis).[1]

Onderscheidingen

In 1903 werd Hellmayr Fellow van de American Ornithologists’ Union en in 1911 werd dit een erelidmaatschap. In 1929 kreeg hij de William-Brewster-Medaille voor zijn werk aan de Catalogue of the Birds of the America.

Een groot aantal onderzoekers hebben nieuwe diersoorten naar Hellmayr vernoemd. Zo zijn er onder andere:

verder vogelsoorten als:

Publicaties
  • Muscicapa parva im Wienerwald, Ornithologisches Jahrbuch, IX. 1898
  • Beiträge zur Ornithologie Nieder-Österreichs, Ornithologisches Jahrbuch, X, 1901
  • Einige Bemerkungen über die Graumeisen, Ornithologisches Jahrbuch, XI, 1900
  • Über eine neue Meise, P. nigriloris, Ornithologische Monatsberichte, 8, 1900
  • Bemerkungen über die neuweltliche Gattung Polioptila nebst Beschreibung einer neuen Subspecies aus Peru, Novitates Zoologicae, Vol 7, 1900
  • Eine neue Graumeisenform aus Italien, Unbekannt, 1901
  • Ueber einige Arten des Genus Thryophilus, Verhandlungen der Zoologisch-Botanischen Gesellschaft, 1901
  • Noch einige Worte über Thryophilus, Verhandlungen der Zoologisch-Botanischen Gesellschaft, 1902
  • Beschreibung von zwei neuen brasilianischen Vögeln, Verhandlungen der Zoologisch-Botanischen Gesellschaft, 1902
  • Die Formen von Passer petronius, Ornithologisches Jahrbuch, Volume XIII. 1902
  • Untersuchungen über einiger paläarctische Vögel, Ornithologisches Jahrbuch, XIII, 1902
  • Einige weitere Bemerkungen über Polioptila, Verhandlungen der Zoologisch-Botanischen Gesellschaft, 1903
  • Paridae, Sittidae und Certhiidae. R. Friedländer und Sohn, Band 18, 1903
  • Über neue und wenig bekannte Fringilliden Brasiliens, Verhandlungen der Zoologisch-Botanischen Gesellschaft, 1904
  • Revision der Spix’schen Typen brasilianischer Vögel, K.B. Akademie der Wissenschaften, 1905
  • Description of two new birds discovered by Mr. O. T. Baron in Northern Peru, Novitates Zoologicae, Vol 12, 1905, S. 503–504
  • Auguste Ménégaux,Carl Eduard Hellmayr: Étude des espèces critiques et des types du groupe des Passereaux. Impr. Dejussieu, 1906
  • On the Birds of the Island of Trinidad, Novitates Zoologiae, Vol XIII, No1, 1906, S. 1- 60
  • Auguste Ménégaux, Carl Eduard Hellmayr: The Supposed Types in the Lafresnaye Collection, The Auk, Vol. 23, No. 4, 1906, S. 480–483
  • Übersicht der südamerikanischen Arten der Gattung Chaetura, Verhandlung der Ornithologischen Gesellschaft in Bayern, 1907
  • Another contribution to the ornithology of the Lower Amazons, Novitates zoologicae, Band 14, 1907
  • On a collection of birds from Teffé, Rio Solimões, Brazil, Novitates zoologicae, Band 14, 1907
  • Critical Notes on the Types of little-known Species of Neotropical Birds; Novitates zoologicae, Band 14, 1907
  • Emile Oustalet, Ornithologische Monatsberichte, XIV, 1907
  • Ludwig Lorenz (Ritter von Liburnau.), Carl Eduard Hellmayr: Ein Beitrag zur Ornis Südarabiens. K.K. Hof- und Staatsdruckerei, 1907
  • An Account of the Birds collected by Mons. G. A. Baer in the State of Goyaz, Brazil, Novitates zoologicae, Band 14, 1910
  • Carl Eduard Hellmayr, Philogène Auguste Galilée Wytsman: Genera Avium. V. Verteneuil & L. Desmet, 1910
  • Lorenz Müller, Carl Eduard Hellmayr: Zoologische Ergebnisse einer Reise in das Mündungsgebiet des Amazonas. Verlag der Königlich Bayerischen Akademie, Band 2, 1912
  • Die Avifauna von Timor: Mit einer Farbentafel, Nägele, 1914
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.