Grootsnuithaai

Grootsnuithaai; IUCN-status: Onzeker[1] (2008)
	Taxonomische indeling
Rijk:	Animalia (Dieren)
Stam:	Chordata (Chordadieren)
Klasse:	Chondrichthyes (Kraakbeenvissen)
Onderklasse:	Elasmobranchii (Haaien en roggen)
Superorde:	Selachimorpha (Haaien)
Orde:	Carcharhiniformes (Grondhaaien)
Familie:	Carcharhinidae (Requiemhaaien)
Geslacht:	Carcharhinus
	Soort
	Carcharhinus altimus; (Springer, 1950)[2]
	Verspreiding grootsnuithaai
	Afbeeldingen op Wikimedia Commons
	Grootsnuithaai op Wikispecies
Portaal	Biologie

De grootsnuithaai[3] (Carcharhinus altimus) is een haai uit de familie van de requiemhaaien.[4][5]

Natuurlijke omgeving

De grootsnuithaai komt wereldwijd voor in tropische en warme zeeën[6]. Meer in detail:

Het westen van de Atlantische Oceaan van Florida, (USA) tot Venezuela[5]
Het oosten van de Atlantische Oceaann van Senegal tot Ghana, inclusief de Middellandse Zee[5]
Het westen van de Indische Oceaan in de Rode Zee, bij Mozambique,[7] Zuid-Afrika,[7] Madagaskar[5] en India[8]
Het westen van de Grote Oceaan, bij China,[5] Taiwan[9] en Australië[10]
Het midden van de Grote Oceaan bij Hawaï[11]
Het oosten van de Grote Oceaan van de Golf van Californië en het zuiden van Mexico[5] en bij Colombia[5] en Ecuador[12]

Synoniemen

Carcharhinus radamae - Fourmanoir, 1961[13]
Carcharinus radamae - Fourmanoir, 1961[13]
Eulamia altima - Springer, 1950[2]

Bronnen, noten en/of referenties

(en) Grootsnuithaai op de IUCN Red List of Threatened Species.
Springer, S. 1950 (9 Feb.), A revision of North American sharks allied to the genus Carcharhinus. American Museum Novitates No. 1451: 1-13.
Bor, P.H.F. 2002 Nederlandse naamlijst van de recente haaien en roggen (Chondrichthyes: Elasmobranchii) van de wereld. World Wide Web electronic publication www.rajidae.tmfweb.nl, version (05/2002).
(en) Carcharhinus altimus. FishBase. Ed. Ranier Froese and Daniel Pauly. Februari 2009 version. N.p.: FishBase, 2009.
Compagno, L.J.V. 1984 FAO species catalogue. Vol.4. Sharks of the world. An annotated and illustrated catalogue of shark species known to date. Part 2 - Carcharhiniformes. FAO Fish. Synop. 125(4/2):251-655.
Compagno, L.J.V. en V.H. Niem 1998 Carcharhinidae. Requiem sharks.p. 1312-1360. In: K.E. Carpenter and V.H. Niem (eds.) FAO Identification Guide for Fishery Purposes. The Living Marine Resources of the Western Central Pacific. FAO, Rome.
Compagno, L.J.V., D.A. Ebert en M.J. Smale 1989 Guide to the sharks and rays of southern Africa. New Holland (Publ.) Ltd., London. 158 p.
Kapoor, D., R. Dayal en A.G. Ponniah 2002 Fish biodiversity of India. National Bureau of Fish Genetic Resources Lucknow, India.775 p.
Shen, S.C. (ed.) 1993 Fishes of Taiwan. Department of Zoology, National Taiwan University, Taipei. 960 p.
Last, P.R. en J.D. Stevens 1994 Sharks and rays of Australia. CSIRO, Australia. 513 p.
Mundy, B.C. 2005 Checklist of the fishes of the Hawaiian Archipelago. Bishop Museum Bulletins in Zoology. Bishop Mus. Bull. Zool. (6):1-704.
Béarez, P. 1996 Lista de los peces marinos del Ecuador continental. Rev. Biol. Trop. 44(2):731-741.
Fourmanoir, P. 1961, Requins de la côte ouest de Madagascar. Mémoires de l'Institut Scientifique de Madagascar. Série F. Océanographie v. 4: 1-81, Pls. 1-18.

Soorten binnen het geslacht Carcharhinus

Zwartsnuithaai (C. acronotus) · Zilverpunthaai (C. albimarginatus) · Grootsnuithaai (C. altimus) · Sierlijke haai (C. amblyrhynchoides) · Grijze rifhaai (C. amblyrhynchos) · Varkensooghaai (C. amboinensis) · Borneohaai (C. borneensis) · Koperhaai (C. brachyurus) · Tolhaai (C. brevipinna) · Nerveuze haai (C. cautus) · Witwanghaai (C. dussumieri) · Zijdehaai (C. falciformis) · Kreekhaai (C. fitzroyensis) · Galapagoshaai (C. galapagensis) · Pondicherryhaai (C. hemiodon) · Fijntandhaai (C. isodon) · Gladtandzwarttiphaai (C. leiodon) · Stierhaai (C. leucas) · Zwartpunthaai (C. limbatus) · Oceanische witpunthaai (C. longimanus) · Hardsnuithaai (C. macloti) · C. macrops · Zwartpuntrifhaai (C. melanopterus) · Schemerhaai (C. obscurus) · Caribische rifhaai (C. perezii) · Zandbankhaai (C. plumbeus) · Kleinstaarthaai (C. porosus) · Zwartstiphaai (C. sealei) · Nachthaai (C. signatus) · Vlekstaarthaai (C. sorrah) · Australische zwartpunthaai (C. tilstoni)

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[IUCN-1] (en) Grootsnuithaai op de IUCN Red List of Threatened Species.

[C4172-2] Springer, S. 1950 (9 Feb.), A revision of North American sharks allied to the genus Carcharhinus. American Museum Novitates No. 1451: 1-13.

[3] Bor, P.H.F. 2002 Nederlandse naamlijst van de recente haaien en roggen (Chondrichthyes: Elasmobranchii) van de wereld. World Wide Web electronic publication www.rajidae.tmfweb.nl, version (05/2002).

[Fishbase1-4] (en) Carcharhinus altimus. FishBase. Ed. Ranier Froese and Daniel Pauly. Februari 2009 version. N.p.: FishBase, 2009.

[F244-5] Compagno, L.J.V. 1984 FAO species catalogue. Vol.4. Sharks of the world. An annotated and illustrated catalogue of shark species known to date. Part 2 - Carcharhiniformes. FAO Fish. Synop. 125(4/2):251-655.

[F9997-6] Compagno, L.J.V. en V.H. Niem 1998 Carcharhinidae. Requiem sharks.p. 1312-1360. In: K.E. Carpenter and V.H. Niem (eds.) FAO Identification Guide for Fishery Purposes. The Living Marine Resources of the Western Central Pacific. FAO, Rome.

[F5578-7] Compagno, L.J.V., D.A. Ebert en M.J. Smale 1989 Guide to the sharks and rays of southern Africa. New Holland (Publ.) Ltd., London. 158 p.

[8] Kapoor, D., R. Dayal en A.G. Ponniah 2002 Fish biodiversity of India. National Bureau of Fish Genetic Resources Lucknow, India.775 p.

[9] Shen, S.C. (ed.) 1993 Fishes of Taiwan. Department of Zoology, National Taiwan University, Taipei. 960 p.

[10] Last, P.R. en J.D. Stevens 1994 Sharks and rays of Australia. CSIRO, Australia. 513 p.

[11] Mundy, B.C. 2005 Checklist of the fishes of the Hawaiian Archipelago. Bishop Museum Bulletins in Zoology. Bishop Mus. Bull. Zool. (6):1-704.

[12] Béarez, P. 1996 Lista de los peces marinos del Ecuador continental. Rev. Biol. Trop. 44(2):731-741.

[C9345-13] Fourmanoir, P. 1961, Requins de la côte ouest de Madagascar. Mémoires de l'Institut Scientifique de Madagascar. Série F. Océanographie v. 4: 1-81, Pls. 1-18.