Brachycereus
Brachycereus is een monotypisch geslacht van cactussen. De enige soort uit dit geslacht, Brachycereus nesioticus (K.Schum.) Backeb., is endemisch op de meeste Galapagoseilanden.
| Brachycereus | ||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||||||||
| Brachycereus nesioticus | ||||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | ||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||
| Geslacht | ||||||||||||||||||||
| Brachycereus Britton & Rose | ||||||||||||||||||||
Afbeeldingen op  | ||||||||||||||||||||
Brachycereus op  | ||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||
De plant is een pioniersoort en koloniseert lavavelden. Hij heeft daaraan zijn naam 'lavacactus' te danken. De plant vormt groepjes cilindrische takken die meestal 50-60 cm. hoog worden, maar in een uitzonderlijk geval wel 2 meter. De solitaire geel-witte bloemen openen overdag. Als de bloem uitgebloeid is, vormt zich een roodbruine bes met gele stekels en gevuld met talloze zwarte zaadjes.
Taxonomie
De soort is voor het eerst beschreven in 1902 als Cereus nesioticus door Karl Moritz Schumann. In 1920 beschreven Nathaniel Lord Britton en Joseph Nelson Rose het geslacht Brachycereus, en brachten daarin de Cereus nesioticus en een andere cactus van de Galápagos-eilanden, Cereus thouarsii, onder. In 1935 stelde Curt Backeberg vast dat alleen de Cereus nesioticus tot het geslacht behoorde. De C. thouarsii werd later ondergebracht in het eveneens monotypische geslacht Jasminocereus.
