Blas Galindo

Galindo Dimas, zoon van Luis Galindo Nieves en zijn echtgenote Adriana Dimas Casillas, was als 7-jarig jongetje al lid van de kinderkoor onder leiding van de organist en koorleider Antonio Velasco Cuevas in de parochiekerk van zijn geboortestad. In 1928 werd in San Gabriel een Banda de Música opgericht en Blas werd ook actief lid van deze nieuwe vereniging. In 1931 vertrok hij naar Mexico-Stad om aan het Conservatorio Nacional de Música te studeren. Zijn leraren waren daar, José Rolón (harmonieleer en contrapunt), Candelario Huízar (muzikale analyse), Manuel Rodríguez Vizcarra (piano) en Carlos Chávez (compositie).

In 1933 schreef hij een Suite voor viool en cello, die in het Teatro Hidalgo in première ging. Later gaf hij muziek cursussen aan de hogeschool Escuela Normal Rural in El Mexe in Hidalgo. Als hij in 1935 naar Mexico-Stad terugkwam, vormde hij samen met José Pablo Moncayo, Salvador Contreras en Daniel Ayala de Grupo de los Cuatro, die concerten organiseerde en daarbij hun eigen werk uitvoeren liet. In 1936 en 1937 was hij slagwerker in het Orquesta Sinfónica de México (nu: Orquesta Sinfónica Nacional).

Vanaf 1940 schreef hij werken voor orkest maar ook balletten, die vooral door de choreograaf Ana Sokolov ingestudeerd en van hun ballet-compagnie uitgevoerd werden. Verder schreef hij een heel bekend werk voor strijkorkest en mariachi-ensemble Sones de mariachi. Deze werden van Carlos Chávez onder andere bij concerten in het Museum of Modern Art in New York geprogrammeerd. In 1941 was hij assistent aan het Berkshire Music Festival in Tanglewood, Massachusetts en kreeg aansluitend een studiebeurs van de Rockefeller Foundation. Zo kon hij onder andere bij Aaron Copland aan het Berkshire Music Center in Tanglewood studeren. Van 1942 tot 1945 was hij 2e dirigent van het Orquesta Sinfónica de México.

In 1942 kwam hij terug naar Mexico-Stad en werd professor voor compositie aan het Conservatorio Nacional de Música. In 1945 werd hij opvolger van José Rolón als hoofd van de afdeling harmonie en compositie. In 1947 werd hij tot directeur benoemd en bleef in deze functie tot hij in 1961 met pensioen ging.

In 1961 was hij oprichter van het Orquesta Sinfónica del Instituto Mexicano del Seguro Social en in 1968 medeoprichter van de Academia de las Artes.

Als componist schreef hij rond 150 werken voor verschillende genres, zoals werken voor orkest, koorwerken, kamermuziek, balletten, werken voor harmonieorkest, werken voor solisten, toneelwerken en filmmuziek.

• Amelia García León: Vida musical en Guadalajara. Guadalajara, Secretaría de Cultura, 1996. 134 p.
• Diccionario Porrúa de historia, biografía y geografía de México. México, Editorial Porrúa. 1995.
• Luis Sandi Meneses: Antología de la música clásica mexicana. México, Patria, 1991.
• Blas Galindo Dimas: Hacer música. Guadalajara, México. Universidad de Guadalajara, Dirección de Publicaciones, 1994. 85 p.

• 1946 1e prijs bij het compositiewedstrijd van het secretariaat voor het openbare onderwijs (Secretaría de Educación Pública) (SEP)
• 1949 het kruis van de Poolse Restitutie (Polonia Restituta)
• 1954 de insignes "José Clemente Orozco".
• 1957 voor de 2e symfonie kreeg hij in Caracas, Venezuela de prijs "José Ángel Llamas" tijdens het Tweede Festival Latinoamericano
• 1964 de Premio Nacional de Artes y Ciencias
• 1980 de medaille en diplom van de Sociedad de Compositores de Jalisco en het Departamento de Turismo voor zijn werk als componist
• 1988 de Premio INBA Sinaloa de Composición Musical
• 1991 de medaille "Wolfgang Amadeus Mozart" van het Instituto Cultural Domec