Bilderbergconferentie

De eerste Bilderbergconferentie werd georganiseerd in 1954 naar aanleiding van de verslechterende relatie tussen de Verenigde Staten en Europa. Initiatiefnemers waren onder anderen de Pool Józef Retinger, Unilever-topman Paul Rijkens, de Belgische ex-premier Paul van Zeeland en prins Bernhard. Deze politieke conferenties hadden een zeer geheim karakter. Daardoor zouden mensen van verschillend allooi en verschillende opvatting eerder geneigd zijn om deel te nemen. Deelname geschiedt slechts na persoonlijke uitnodiging. Toen minister Joseph Luns eind jaren 50 geheel onaangekondigd tot tweemaal toe zonder uitnodiging de conferentie trachtte binnen te dringen, werd hem op last van prins Bernhard en een Rockefeller-telg geboden het pand te verlaten.

De eerste conferentie was in Hotel De Bilderberg in Oosterbeek van 29 tot 31 mei 1954. Er werd onder meer van gedachten gewisseld over de houding tegenover het communisme, het communisme in Europese landen als Frankrijk en Italië, de Korea-oorlog en de Europese integratie. Prins Bernhard was voorzitter van de conferentie. Iedere genodigde had acht minuten spreektijd, maar ook buiten de zittingen om was er veel contact tussen de genodigden.

De Bilderbergconferentie groeide door de jaren heen uit tot een vaste organisatie, die werd gefinancierd door giften van bedrijven en particulieren en (in elk geval de eerste edities) in belangrijke mate door de CIA.[1] In de loop van de jaren hebben verschillende belangrijke en invloedrijke mensen aan de conferentie deelgenomen, zoals de Amerikaanse presidenten George H.W. Bush en George W. Bush, en verder Henry Kissinger, David Rockefeller en Jan Peter Balkenende.

Prins Bernhard bleef voorzitter tot 1976, toen hij in opspraak raakte in verband met de Lockheedaffaire. Sinds 21 mei 2012 is de CEO van AXA Henri de Castries voorzitter. Tussendoor werd deze functie bekleed door (in chronologische volgorde) Alec Douglas-Home, Walter Scheel, Eric Roll, Peter Carington en Étienne Davignon.

De organisatie heeft een hoofdkantoor in Leiden.[2]

Bernhard van Lippe-Biesterfeld in 1942

Door de jaren heen zijn de Bilderbergconferenties niet onomstreden geweest. Critici verwijten de Bilderberggroep dat ze buiten de democratie om besluiten neemt. In het Europees Parlement[3] en de Tweede Kamer zijn vragen over de Bilderbergconferenties en de rol van Beatrix beantwoord zonder dat er werd ingegaan op de inhoud van de conferenties.[4][5]

Journalisten zijn niet welkom tenzij genodigd; wel wordt de conferentie regelmatig bezocht door vaste leden van belangrijke kranten zoals The Washington Post en The New York Times, maar iedereen is verplicht tot geheimhouding.

• Voor een complete lijst met locaties en deelnemers, zie de Lijst van Bilderbergconferenties.
• Voor Belgische en Nederlandse deelnemers vanaf 2000, zie de lijst van Belgische en Nederlandse deelnemers van Bilderbergconferenties.

• Daniel Estulin: De ware geschiedenis van de Bilderbergconferentie (vert.). Kosmos-Z&K, Utrecht, 2007, 285 p. ISBN 978-90-215-8266-5[6]
• Gerard Aalders: De Bilderbergconferenties. Organisatie en werkwijze van een geheim trans-Atlantisch netwerk. Van Praag, Amsterdam, 2007, 246 p. ISBN 978-90-490-2401-7[7]

• Nieuwe Wereldorde
• Trilaterale commissie

• (en) Officiële website van de Bilderbergconferentie
• Verslagen diverse Bilderbergconferenties op WikiLeaks