Bergoss
Bergoss was een tapijtfabriek in de Nederlandse plaats Oss. Het bedrijf kwam voort uit een watten- en kapokfabriek, een zogeheten wattenmolen, die in 1856 werd opgezet door Daniël van den Bergh. Daniël was de broer van Simon van den Bergh, die een margarinefabriek oprichtte welke een van de fundamenten van het latere Unileverconcern zou worden. In 1888 verplaatste Jacob van den Bergh de wattenfabriek naar de locatie waar tegenwoordig het Berghkwartier is gelegen.
Bergoss
| ||||
 | ||||
Kantoor tapijtfabriek Bergoss | ||||
| Locatie | ||||
| Locatie | Oss | |||
| Status en tijdlijn | ||||
| Oorspr. functie | tapijtfabriek | |||
| Opening | 1919 | |||
| Bouwinfo | ||||
| Architect | Oscar Leeuw | |||
| Erkenning | ||||
| Monumentstatus | rijksmonument | |||
| Monumentnummer | 516594 | |||
| ||||
De fabriek breidde zich uit, er kwamen weefgetouwen en stoommachines. Het bedrijf, oorspronkelijk fa. Gebr. v/d Bergh geheten, ontwikkelde zich tot een tapijtweverij, die later werd uitgebreid met een spinnerij, een ververij, en een spoelerij. Uiteindelijk bedroeg het terrein 5 hectare. Later heette het bedrijf nog Bergoss-Stoddard NV.
Omstreeks 1960 werd het predicaat Koninklijk verleend en ging de onderneming Koninklijke Tapijtfabrieken Bergoss NV heten. In 1968 werd nog gesproken van onverminderde expansie die zich krachtig voortzette. Omstreeks 1970 telde Bergoss nog 800 werknemers. In 1973 vond bij Bergoss een wilde staking plaats, die geleid werd door de SP en tevens de basis legde voor de verdere ontwikkeling van deze partij.
In 1981 verkeerde Bergoss in surseance van betaling, nadat het sinds 1974 slechts verlies geleden had. Dit lag niet alleen aan de marktsituatie, doch tevens aan slecht beleid. In 1977 werd de directie van Bergoss vervangen. Het bedrijf werd overgenomen door de eveneens Osse concurrent Desseaux. Hierbij kwamen 100 van de 200 medewerkers op straat te staan. Niettemin werd het faillissement van Bergoss in 1982 uitgesproken. De gezonde onderdelen van het bedrijf werden door Desseaux overgenomen en 80 medewerkers kwamen daar in dienst. Bergoss bleef nog slechts als merknaam voortbestaan.
Heden
Het terrein werd vanaf 1992 herontwikkeld. Enkele karakteristieke elementen bleven als industrieel monument bestaan: Het hoofdgebouw, waar tegenwoordig Hotel De Weverij en Spahuys in zijn gevestigd, en een gevel met karakteristieke sheddaken, die een onderdeel van een aantal zogeheten sheddakwoningen zou gaan vormen. Ook zijn er plannen om het Museum Jan Cunen in een van de fabrieksgebouwen te vestigen.
Het merk Bergoss is blijven bestaan en werd voortaan door Desso geproduceerd. Daarna is de productie meerdere malen geconcentreerd en is het bedrijf meermalen doorverkocht aan internationale concerns en beleggers.
 |
Zie de categorie Bergoss (Oss) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |