Simon van den Bergh (1819-1907)
Simon van den Bergh (Geffen, 1819 - Rotterdam, 6 april 1907) was een Joods boterhandelaar die mede aan de wieg stond van het Unilever concern. Zijn broer was Daniël van den Bergh, de oprichter van wat later Bergoss zou worden.
Simon was de zoon van Zadok van den Bergh senior en Elisabeth van der Wielen. In 1844 trouwde hij met een andere Elisabeth van der Wielen, die zijn nicht was. Zij kregen vele kinderen, van wie Samuel van den Bergh de bekendste zou worden. De anderen waren Jacob, Maurits, Henry, Isaac, Arnold en Zadok van den Berg junior.
Simon werkte aanvankelijk in de winkel van zijn vader te Geffen, waar koloniale waren en manufacturen werden verhandeld. Daarnaast werd ook in boter gehandeld, dat door de boeren uit de omgeving als betaalmiddel werd gebruikt.
In 1858 verhuisde het gezin Van den Bergh naar het nabije Oss, dat een centrum van boterhandel was en waar ook de concurrent Antoon Jurgens actief was. Simon werd actief in de boterhandel, terwijl Elisabeth de winkel bedreef. De afzetmarkt was Londen, maar door de felle concurrentie van Jurgens leverde de boterhandel vooral verlies op en ze gingen in 1868 failliet. Daarna braken betere tijden aan en de zoons Henry en Jacob gingen naar Londen om daar de zaken te behartigen.
In 1871 startte Antoon Jurgens met de productie van margarine. In 1872 volgde het bedrijf van Simon van den Bergh. Overigens zorgde de felle concurrentie voor veel conflicten. De katholieke familie Jurgens had, in tegenstelling tot de Joodse familie Van den Bergh, ruime toegang tot de lokale politiek, terwijl de broers Anton en Jan Jurgens invloedrijke gemeenteraadsleden waren die plannen in het voordeel van hun bedrijf konden beslechten.
Vanwege deze tegenwerking verhuisde het gezin Van den Bergh in 1891 naar Rotterdam, waar een verdraagzamer sfeer heerste en waar tevens de aan- en afvoermogelijkheden veel gunstiger waren. Oss verloor hiermee een belangrijke werkgever. In Rotterdam werd een nieuwe margarinefabriek opgezet die ook nu nog bestaat en die een belangrijke Unilevervestiging is. De leiding van deze fabriek lag voornamelijk in handen van Simons zoons. Met name Samuel van den Bergh zou een belangrijke rol spelen als industrieel en in de Rotterdamse politiek. Simon, die zeer religieus was, werd voorzitter van de Vereniging Montefiore, die zich inzette voor Joodse vluchtelingen uit Oost-Europa, die naar de Verenigde Staten emigreerden.
Simon werd The margarine king genoemd.