Grote beo

Een grote beo (Gracula religiosa) is een vogelsoort die behoort tot de spreeuwachtigen (Sturnidae) en niet tot de papegaaiachtigen, zoals vaak op grond van zijn spraakvermogen wordt verondersteld.

Grote beo
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2012)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Passeriformes (Zangvogels)
Familie:Sturnidae (Spreeuwen)
Geslacht:Gracula (Beo's)
Soort
Gracula religiosa
Linnaeus, 1758
Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Grote beo op Wikispecies
Portaal    Biologie
Vogels

Kenmerken

De grote beo is een plomp uitziende vogel met een glanzend zwart verenkleed en een lengte van ongeveer 29 cm. Hij is groter dan de treurmaina. Kenmerkend zijn de helder oranje of geel gekleurde stukjes naakte huid en lellen aan de kop. Ook de snavel is geel of oranje. Verschillende ondersoorten onderscheiden zich van elkaar door het patroon en de kleur van deze stukjes naakte huid en lellen en de kleur van de snavel. Een opvallend kenmerk zijn de grote witte vlekken op de handpennen van de vleugels, die vooral goed zichtbaar worden als de vogel vliegt.

Verspreiding, ondersoorten en leefgebied

Van de beo zijn zeven ondersoorten bekend:[2]

G. r. indica (Indiase beo), G. r. enganensis (Engganobeo) en G. r. robusta (Niasbeo) zijn volgens de IOC World Bird List aparte soorten. Verder zijn er verwilderde populaties van ontsnapte kooivogels ontstaan op Puerto Rico en andere landen met een (sub)tropisch klimaat.

Verspreidingsgebied en uiterlijk van de verschillende ondersoorten

De grote beo is een typische bosvogel die in groepjes van rond de zes individuen rondtrekt in de boomkronen van het regenwoud of aan de randen daarvan. Het zijn alleseters die foerageren op nectar, vruchten, bessen en insecten. Het is in geschikt biotoop een algemeen voorkomende vogel.

Status

De grote beo heeft een enorm groot verspreidingsgebied en daardoor alleen al is de kans op uitsterven gering. De grootte van de wereldpopulatie is niet gekwantificeerd. Door ontbossingen neemt het aantal af. Het tempo van afname ligt onder de 30% in tien jaar (minder dan 3,5% per jaar). Om deze redenen staat de grote beo als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]

Kooivogel

Vanwege zijn spraakvermogen wordt de beo als huisdier gehouden. In de Italiaanse filmklassieker Una giornata particolare speelt een ontsnapte beo een belangrijke rol voor het vervolg van de film.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.