Benzvaleen

	Benzvaleen
	Structuurformule en molecuulmodel
	Structuurformule van benzvaleen
	Algemeen
Molecuulformule; (uitleg)	C6H6
IUPAC-naam	tricyclo[3.1.0.02,6]hex-3-een
Molmassa	78,1 g/mol
SMILES	C1=CC2C3C1C23
InChI	1/C6H6/c1-2-4-5-3(1)6(4)5/h1-6H
CAS-nummer	659-85-8
PubChem	136470
Portaal	Scheikunde

Benzvaleen is een organische verbinding en een van de valentie-isomeren van benzeen.[1] De verbinding werd in 1971 door Katz en Wang voor het eerst gesynthetiseerd[2][3] door cyclopentadieen bij −45 °C in dimethylether met methyllithium te laten reageren. Vervolgens wordt dichloormethaan toegevoegd.

De verbinding wordt als zeer stinkend beschreven. Ten gevolge van de hoge ringspanning in benzvaleen explodeert de zuivere verbinding heel gemakkelijk. Het krassen van de rondbodemkolf met een glazen staaf is al voldoende om de explosie in gang te zetten.

Benzvaleen isomeriseert tot benzeen met een halfwaardetijd van ongeveer 10 dagen. De symmetrie-verboden omlegging verloopt vermoedelijk via een diradicalair mechanisme.[4]

Polybenzvaleen

Benzvaleen kan polymeriseren via een ROMP-proces tot polybenzvaleen.[5] In het polymeer is een groot aantal bicyclobutaan-ringen aanwezig, waardoor het polymeer makkelijk reageert. De ringen kunnen isomeriseren tot 1,3-diënen. Om deze reden is benzvaleen onderzocht als uitgangsstof voor polyacetyleen.

Bronnen, noten en/of referenties

Christl, M. (1981). "Benzvalene—Properties and Synthetic Potential". Angewandte Chemie International Edition in English 20: 529–521. DOI:10.1002/anie.198105291
Katz, T. J.; Wang, E. J.; Acton, N. (1971). "Benzvalene synthesis". Journal of the American Chemical Society 93: 3782. DOI:10.1021%2Fja00744a045.
Katz, T. J.; Roth, R. J.; Acton, N.; Carnahan, E. J. (1999). "Synthesis of Benzvalene†". The Journal of Organic Chemistry 64: 7663. DOI:10.1021/jo990883g.
Rearrangements and interconversions of compounds of the formula (CH)n Lawrence T. Scott, Maitland. Jones Chem. Rev., 1972, 72 (2), pp 181–202 DOI:10.1021/cr60276a004
Swager, T. M.; Dougherty, D. A.; Grubbs, R. H. (1988). "Strained rings as a source of unsaturation: polybenzvalene, a new soluble polyacetylene precursor". Journal of the American Chemical Society 110: 2973. DOI:10.1021/ja00217a049.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Christl, M. (1981). "Benzvalene—Properties and Synthetic Potential". Angewandte Chemie International Edition in English 20: 529–521. DOI:10.1002/anie.198105291

[2] Katz, T. J.; Wang, E. J.; Acton, N. (1971). "Benzvalene synthesis". Journal of the American Chemical Society 93: 3782. DOI:10.1021%2Fja00744a045.

[3] Katz, T. J.; Roth, R. J.; Acton, N.; Carnahan, E. J. (1999). "Synthesis of Benzvalene†". The Journal of Organic Chemistry 64: 7663. DOI:10.1021/jo990883g.

[4] Rearrangements and interconversions of compounds of the formula (CH)n Lawrence T. Scott, Maitland. Jones Chem. Rev., 1972, 72 (2), pp 181–202 DOI:10.1021/cr60276a004

[5] Swager, T. M.; Dougherty, D. A.; Grubbs, R. H. (1988). "Strained rings as a source of unsaturation: polybenzvalene, a new soluble polyacetylene precursor". Journal of the American Chemical Society 110: 2973. DOI:10.1021/ja00217a049.