Batoemi

In 1883 kocht de Rothschild familie de Batum Oil Refining and Trading Company. Het oliebedrijf kreeg met de kapitaalkrachtige familie veel geld om de activiteiten sterk uit te breiden. Ze investeerden in een spoorlijn naar Bakoe, olieopslagtanks, raffinaderijen en maakte van de stad een van de grootste oliehavens van die tijd. Batoemi is nog steeds het eindpunt van een spoorweg door de Kaukasus en een eindpunt van een belangrijke oliepijpleiding. De industrieën zijn onder andere olieraffinaderijen, scheepsbouw, voedselverwerking en lichte productie.

Over de kustweg en door Batoemi loopt ook de belangrijkste transportroute naar Turkije waar ook door verkeer van en naar Armenië en Azerbeidzjan veel gebruik van wordt gemaakt. Door de slechte verstandhouding met buurland Rusland is het land grotendeels aangewezen op import uit Turkije en Oekraïne via de haven en kustsnelweg van Batoemi.

De stad ligt in een subtropische streek, rijk aan citrusvruchten en thee.

In 1989 telde de stad bijna 137.000 inwoners, maar dit was tot 122.000 gedaald in 2002. Nadien trad een verhoging op en in 2014 telde de stad meer dan 160.000 inwoners.

Bevolkingsontwikkeling van Batoemi
Jaar	1959	1970	1979	1989	2002	2014
Batoemi	82.328	100.603	122.815	136.609	121.806	152.839

In Batoemi komen alle belangrijke godsdiensten van de Kaukasus voor; er is een gemengde bevolking van katholieken, aanhangers van de Georgisch-Orthodoxe Kerk (69%) en Apostolische Kerk, moslims (25%) en joden.

De belangrijkste bezienswaardigheid is de boulevard van Batoemi, een kilometerslange baan langs het kiezelstrand met restaurants en bars. De stad en haar strand golden als de zuidelijkste (en warmste) van de Sovjet-Unie. In de laatste decennia van de Sovjet-Unie groeide Batoemi dan ook uit tot de belangrijkste zon-zee-strandbestemming voor de communistische jeugd. De stad geniet populariteit vooral onder jeugdige Georgiërs en Turken. Wel is het er rustiger sinds de grens met Rusland is gesloten.

De stad zelf maakte vanaf 2010 een transformatie door: de oude buurten in het centrum werden in rap tempo gerenoveerd en deels gesaneerd. Hierbij zijn veel monumentale panden verdwenen, maar in de Turkse buurt en rond het plein zijn goed bewaarde historische panden te bezichtigen. Bezienswaardigheden zijn onder andere het Ajarmuseum, de botanische tuinen en een aquarium (het enige in de toenmalige Sovjet-Unie). Bovendien zijn er diverse resorts aan de kust van de Zwarte Zee waarvan een deel in vervallen staat verkeert. Na het afzetten van Aslan Abasjidze in mei 2004, werd hard gewerkt om het gebied weer aantrekkelijk te maken voor het toerisme. Er verschenen langs de boulevard hoge classicistische en glazen torenflats voor luxe hotels. Tegelijkertijd heeft de stad enkele sloppenwijken.

Batoemi is sinds de 11e eeuw bekend vanwege zijn vestingwerken. De stad maakt deel uit van Georgië sinds de middeleeuwen. Het kwam onder Ottomaanse heerschappij in de 16e eeuw. In de 18de eeuw werd de Georgische bevolking geïslamiseerd en sindsdien profileert zij zich als 'Adjaren'. De provincie werd geannexeerd door Rusland in 1878 overeenkomstig het Verdrag van San Stefano tussen Rusland en het Ottomaanse Rijk, dat op 23 maart van dat jaar werd bekrachtigd. Jozef Stalin was in 1901 in de stad om stakingen te organiseren, die eindigden met een fusillade van stakers bij de oliebronnen van Edmond de Rothschild.

De onrust na de Eerste Wereldoorlog leidde ertoe dat Batoemi in april 1918 opnieuw in Turkse handen kwam. Daarna bezette Groot-Brittannië het gebied van december 1918 tot juli 1920. Bij het Verdrag van Kars stond de nieuwe leider van Turkije Kemal Atatürk de provincie in ruil voor het behoud van de de eveneens bezette provincie Kars af aan de Russische bolsjewieken, op voorwaarde dat het een autonome status zou krijgen. Toen de Sovjet-Unie in 1990 instortte, werd Aslan Abasjidze benoemd tot hoofd van de regering van Adzjarië. Aan zijn corrupte bewind kwam een einde na de Rozenrevolutie waarbij Micheil Saakasjvili tot president van Georgië werd gekozen. Inmiddels was in Adzjarië een afscheidingsbeweging actief geworden, die de toezegging van provinciale autonomie verkreeg. In 2007 werd door Saakasjvili het Grondwettelijk Hof van Georgië van Tbilisi naar Batoemi verplaatst in een poging de stad meer bij de rest van Georgië te integreren.

Dinamo Batoemi is de belangrijkste voetbalclub van Batoemi. Hij won in 1998 de Georgische voetbalbeker. Dinamo Batoemi speelt zijn wedstrijden in het Batoemistadion.

• Ağcabədi, Azerbeidzjan
• Vanadzor, Armenië (2006)
• Piraeus, Griekenland (1996)
• Bari, Italië (1987)
• Kislovodsk, Rusland (1997)
• Savannah, Verenigde Staten
• San Sebastian, Spanje (1987)
• Artvin, Turkije (1999)
• Trabzon, Turkije (2000)
• Cartagena de Indias, Colombia (1987)

• Anzor Qavazasjvili (1940), voetballer en trainer
• Nodar Chizanisjvili (1953), voetballer
• Fjodor Joertsjichin (1959), Russisch kosmonaut
• Davit Mujiri (1978), voetballer
• Khatia Buniatishvili (1987), pianiste

• 
  Botanische tuinen van Batoemi gezien vanaf de zee
• 
  Het wapen van Batoemi
• 
  Het oude wapen van Batoemi
• 
  De vlag van Batoemi

• Alexander Nevskikathedraal

Zie de categorie Batumi van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.