Arganboom

De wetenschappelijke naam werd door Carl Linnaeus in 1753 als Syderoxylon spinosum gepubliceerd voor een soort die volgens hem uit Malabaria (Zuidwest-India) afkomstig was.[1] In 1819 benoemden Johann Jakob Roemer & Josef August Schultes het geslacht Argania, met daarin als enige soort Argania sideroxylon.[2] Als synoniem vermeldden ze Sideroxylon spinosum L., waarmee duidelijk was dat ze die soort onnodig een nieuwe naam gaven. In 1911 werd dat gecorrigeerd door Homer Collar Skeels, die de naam spinosum formeel in het geslacht Argania plaatste als Argania spinosa.[3] Door Roemer en Schultes was ook Elaeodendron argan Retz.[4] uit Marokko al als synoniem genoemd; zij ontleenden er de geslachtsnaam Argania aan. Ook Rhamnus siculus L.[5] wordt door Roemer en Schultes, en later diverse andere auteurs, als synoniem genoemd.

De naam van het geslacht Argania is een nomen conservandum, en opgenomen in Appendix III van de ICN. De naam was niet geldig gepubliceerd omdat de naam van de typesoort, Argania syderoxylon, een nomen illegitimum is. Door de naam te conserveren kan die nu toch als geldige naam gebruikt worden.

Geiten hebben geleerd in de arganbomen te klimmen om de vruchten te bemachtigen (Marokko, 2015)

Vroeger kwamen de bomen in heel Noord-Afrika voor maar nu is hij een bedreigde boomsoort volgens UNESCO.[6] Het is een boom die endemisch is voor de streek die gedeeltelijk bestaat uit woestijnen, in het zuidwesten van het Middellandse Zeegebied: het zuidwesten van Marokko en de provincie Tindouf in Algerije.

De arganboom is zeer goed aangepast aan de moeilijke klimatologische omstandigheden van de halfwoestijn. Hij kan met zijn diepe wortelsysteem helpen om bodemerosie tegen te gaan. Omdat er steeds minder bomen over zijn, is arganolie een zeer zeldzame plantaardige olie geworden. Deze olie wordt voornamelijk in schoonheidsproducten gebruikt.