iMac

Na de terugkeer van Steve Jobs bij Apple werd de iMac G3 ontwikkeld. Deze terugkeer naar Apples klassieke alles-in-eenconcept verscheen in 1998. De computer had een semi-transparante behuizing in de kleur Bondi Blue, met een bijpassend toetsenbord en een geheel ronde eenknopsmuis. Destijds werd het als zeer opmerkelijk beschouwd dat het apparaat geen diskettestation bevatte. Die werd door Jobs als overbodig en ouderwets beschouwd. Tot ongenoegen van vele Applegebruikers waren ook de SCSI-interface en Apple Desktop Bus weggelaten. Dit betekende dat randapparatuur alleen kon worden aangesloten via USB of ethernet. Destijds werd dit gezien als een radicale zet van Apple, omdat SCSI als de norm gold en USB nog maar weinig geschikte randapparatuur kende. Ironisch genoeg heeft de iMac hierdoor juist sterk bijgedragen aan de popularisering van de USB-standaard.

De eerste iMac was technisch gezien gebaseerd op de PowerBook G3-laptop van Apple, geïntegreerd met een conventioneel CRT-beeldscherm. Dit was een gevolg van Jobs beslissing om het hoge aantal verschillende moederborden die door Apple werden gebruikt drastisch terug te brengen, nadat de diversificatie onder zijn voorganger Gilbert Amilio geheel uit de hand was gelopen.

De eerste iMac was een succes en werd al gauw opgevolgd door een nieuwe serie uitgebracht in vijf verschillende kleuren. Deze nieuwe reeks bevatte tevens een snellere processor, een betere grafische kaart en een grotere harde schijf. De infraroodpoort van het eerste model werd echter verwijderd.

De populariteit van de iMac zorgde ook voor "klonen" van de computer: de E-Power en AIO van Future Power, de Pliché van Fujitsu, de eVilla van Sony, de e-One van Sotec en anderen. Apple is met succes hiertegen een rechtszaak aangegaan. Echter worden nu nog steeds Appleproducten nagemaakt en hebben apparaten als de iPod Nano, de Mac mini en de iPhone gezorgd voor vele imitaties.

De 13 "smaken" van de iMac G3

Na de eerste reeks iMac G3 volgde een tweede serie met een "slot-loading"-cd-rom of -dvd-drive. Deze vernieuwde iMac G3 was geheel doorzichtig. Daarnaast werden ze uitgerust met snellere processors en meer geheugen. Ook de grafische kaart werd weer vervangen door een beter model. De ventilator werd echter weggelaten waardoor de iMac zeer stil werd. De "slot-loading"-iMac G3 werd ook in "Special Edition"-uitvoeringen verkocht met nog meer geheugen, snellere processor en andere kleuren.

De iMac G3's werden daarna nog vele keren verbeterd, en ook kwamen er nieuwe kleuren ter vervanging van de vijf "oudere" kleuren, waaronder Graphite (Apples Pro kleur), Snow, Ruby en andere. Deze modellen werden ook voorzien van een cd-brander en FireWire-aansluiting. De productie van de succesvolle iMac G3 werd uiteindelijk op 2 juli 2001 gestopt in afwachting van zijn opvolger. Maar doordat de iMac G4 niet erg goedkoop was, is de iMac G3, die met het jaar goedkoper werd, nog tot 2003 geproduceerd als goedkoop instapmodel. De in 2002 geïntroduceerde eMac is qua ontwerp bijna identiek aan de iMac G3, ook al was de eMac bedoeld voor de onderwijsmarkt, had deze rondere luidsprekers, was hij niet doorzichtig en had hij een G4-processor.

De iMac "Flat Panel"

Op 7 januari 2002 werd de iMac "Flat Panel" geïntroduceerd. Het ontwerp van deze iMac van de tweede generatie was volledig nieuw en deed futuristisch aan. De iMac werd uitgerust met de krachtigere PowerPC G4-processor. Andere kenmerken van dit model waren: losse Apple Pro-luidsprekers (optioneel), een groter RAM-geheugen en een grotere opslagcapaciteit van de harde schijf. Ook was dit de eerste iMac die gebruikmaakte van een grafische kaart van chipfabrikant NVIDIA. Bij de introductie werd de iMac in twee beeldschermmaten aangeboden: een lcd-beeldscherm van 15 en 17 inch. Later, op 18 november 2003, werd het zelfs mogelijk om de iMac met een 20 inchbeeldscherm uit te rusten. De behuizing van de computer werd uitgevoerd als een halfronde bol die diende als voet van een in alle richtingen draaibaar en kantelbaar tft-, Active Matrix-lcd-beeldscherm. In tegenstelling tot haar voorganger, was deze iMac niet verkrijgbaar in half transparante kleuren; de machine was alleen verkrijgbaar in een hagelwitte behuizing. Het model werd door Apple aangeprezen als even flexibel als een bureaulamp, waarop de machine de bijnaam iLamp kreeg. De iMac "Flat Panel" was gedurende haar productieperiode bekend, en werd verkocht, als De Nieuwe iMac. Vanuit technisch oogpunt is de iMac "Flat Panel" nauw verwant aan de eMac. De twee computers werden beide voorzien van een G4-processor die op dezelfde snelheid draaide. Ook qua configuratie deed de eMac nauwelijks onder voor zijn duurdere broertje. Het grootste verschil was duidelijk het beeldscherm. De eMac bleef als enige Macintosh met een CRT-beeldscherm over. Deze computer was specifiek ontworpen voor onderwijsinstellingen (vandaar de 'e') en was goedkoper te produceren dan de relatief dure iMac.

Op 1 juli 2004 werd de productie van de iMac "Flat Panel" gestaakt.

Op 30 augustus 2004 werd de volledig nieuwe iMac G5 uitgebracht. Tegen deze tijd was de PowerPC G5-processor reeds gelanceerd en werd deze gebruikt in Apples vlaggenschip, de Power Macintosh G5-lijn. De Power Mac G5 stond bekend om zijn gebruik van meerdere ventilatoren, om aan de hoge hitteproductie van de G5-processor(s) tegemoet te komen. Desondanks lukte het Apple om met het nieuwe iMac-ontwerp de G5-processor op te nemen in haar traditionele alles-in-eenuitvoering, zonder oververhittingsproblemen ten gevolge van het uiterst compacte ontwerp. De nieuwe iMac G5 was namelijk in haar volledigheid opgenomen achter het lcd-scherm. De computer gaf daarmee in zijn geheel de indruk van een verdikt lcd-scherm. Apple adverteerde zijn nieuwe machine daarom met de leus - "Where did the computer go?" (vrij vertaald "Waar is de computer gebleven?").

De iMac Core Duo

De iMac G5 werd vernieuwd in oktober 2005 met een dunner ontwerp, een ingebouwde iSight-webcam en de Front Row media centre interface met de bijbehorende afstandsbediening. Deze afstandsbediening, genaamd de Apple Remote, is uitgevoerd in hetzelfde hagelwit, is voorzien van zes knopjes en kan magnetisch aan de behuizing van de computer worden gehangen. De nieuwe iMac-uitvoering had eveneens een licht gebogen achterkant.

Begin 2006 stapte Apple over van PowerPC naar Intel x86-processors en werden de bestaande iMacs uitgerust met de splinternieuwe Intel Core Duo-processors. Het ontwerp bleef echter hetzelfde als dat van de iMac G5, maar de energiezuinigere Intel Core-processors vereisten minder koeling, waardoor deze iMacs wat stiller in gebruik werden.

Op 6 september 2006 introduceerde Apple de vierde generatie iMacs. Het uiterlijk was nog steeds gebaseerd op de iMac G5 en de eerste Intel iMacs, maar deze nieuwe modellen beschikten over de nieuwere Intel Core 2-processorlijn en verbeterde specificaties. Er waren vijf verschillende modellen. Nieuw in deze lijn was een model met het grotere 24 inchscherm. Apple claimt dat deze modellen tot 50% sneller waren dan hun voorgangers. Het 20 en 24 inchmodel hadden een upgrade naar 2,33GHz-dualcore en het 24 inchmodel kon eventueel voorzien worden van een nVidia GeForce 7600 GT. Beide modellen, alsook het 17 inchmodel, konden tot 3 GB RAM bevatten. Alle drie konden desgewenst worden geleverd met een harde schijf van 500 GB, alleen het 24 inchmodel kon ook geleverd worden met een harde schijf van 750 GB.

Op 7 augustus 2007 introduceerde Apple een geheel vernieuwde lijn iMacs. Deze iMac is gebaseerd op de vierde generatie iMacs. Apple heeft vooral de vormgeving aangepast. Het frame is nu gemaakt van geanodiseerd aluminium. Er is nu ook een glasplaat voor het scherm geplaatst. Dit, samen met de zwarte rand om het scherm heen, zal vooral foto's en films beter uit laten komen. Het aluminium en glas zijn recycleerbaar, wat de iMac milieuvriendelijker maakt. Met de introductie van de nieuwe lijn iMacs is het 17 inchmodel uit de productie gehaald. In plaats daarvan biedt Apple een 20 en een 24 inchmodel aan. Tevens zijn de prijzen van beide modellen verlaagd. Naast het nieuwe ontwerp zijn ook de specificaties van de hardware verhoogd.

Echter, op 28 april 2008 vernieuwde Apple de specificaties van de hele lijn iMacs. De iMacs kregen snellere processors, betere videokaarten en grotere harde schijven. Daarnaast verlaagde Apple ook nog de prijzen van de iMacs. De goedkoopste iMac kreeg daardoor een prijs van € 999,-.

Apple kreeg na de Mac Pro[1] en de Macbook Air[2] weer een primeur van Intel. In het duurste model iMac bevindt zich een Intel Core 2 Duo-processor die qua specificaties overeenkomt met een nieuwe processor van Intel die pas in juni 2008 op de markt komt. Tot die tijd mocht Apple deze exclusief gebruiken.[3]

• Apples officiële iMac-website

Zie de categorie IMac van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.