Anorganische chemie

Anorganische scheikunde is de tak van de scheikunde die zich bezighoudt met anorganische chemische verbindingen; dat wil zeggen met verbindingen die normaal gesproken geen koolstofatomen bevatten, zoals mineralen, zouten, en metalen, maar ook water. Verbindingen mét koolstof kunnen ook anorganisch zijn, zoals kooldioxide. De scheiding tussen organisch en anorganisch is niet altijd volledig duidelijk, maar doorgaans richt organische chemie zich vooral op de chemie van verbindingen die het element koolstof bevatten.

Deel van een serie artikelen over
Instrumenten voor analytische chemie
––– Algemeen –––

Atoom · Binding · Element · Energie · Evenwicht · Fase · Ion · Reactie · Redox · Molecuul · Verbinding

––– Hoofdtoepassingen –––

Analytische chemie · Anorganische chemie · Fysische chemie · Industrie · Kernchemie · Organische chemie · Theoretische chemie

Portaal Scheikunde

Subdiciplines van de anorganische chemie

De anorganische chemie kan op verschillende wijzen verder ingedeeld worden. Zo kan men naar de desbetreffende element spreken van zwavelchemie, chloorchemie of de chemie van de lanthaniden. Een andere indeling is naar groepen vergelijkbare verbindingen, bijvoorbeeld de vastestofchemie die voornamelijk naar kristallijne verbindingen kijkt of de organometaalchemie die -vaak oplosbare- moleculaire verbindingen bestudeert die uit een centraal metaalatoom met vaak organische liganden bestaan. Daarnaast krijgt ook de studie van anorganische polymeren en glazen in toenemende mate aandacht.

De anorganische chemie heeft overlap met de katalyse, fysische chemie, elektrochemie, geochemie en mineralogie.

Aspecten van anorganische chemie in het dagelijks leven

Voorbeelden van anorganisch chemische processen in het dagelijks leven zijn:

Zie ook
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.