Anneleen Van Bossuyt

Van Bossuyt groeide op in Gent. Na haar humaniora behaalde ze haar licentiaat in de rechten aan de Universiteit Gent (2003) en vervolgens vervolmaakte ze haar studie in Europees recht aan de universiteit van Rennes (2004). Na haar studie Europees recht in Frankrijk ging ze aan de slag als assistent bij het Europees Instituut van de rechtsfaculteit van de Universiteit Gent. In 2010 maakte ze de overstap naar de studiedienst van de N-VA, waar ze verantwoordelijk was voor het luik Europa en later naar het Europees Parlement zelf, waar ze werkzaam was als parlementair assistent. Van Bossuyt was ook betrokken bij het partijcongres over confederalisme en de federale regeringsonderhandelingen van 2014. Daar voerde ze de onderhandelingen voor het luik Europa en buitenlands beleid.

In januari 2015 werd Van Bossuyt in opvolging van Louis Ide Europees parlementslid, een functie die ze uitoefende tot in 2019. Ze was actief in de commissie interne en markt en consumentenbescherming (IMCO) en in de commissie industrie, onderzoek en energie ITRE). Begin 2017 werd ze door Votewatch (non-profit organisatie) aangeduid als meest invloedrijke Belg op het Europees digitale- en telecom beleid.

In juni 2017 werd Van Bossuyt verkozen tot voorzitter van de IMCO-commissie. Hiermee is de eerste Vlaamse voorzitter van een Europese parlementscommissie.

Na interne ruzie in de Gentse N-VA-afdeling tussen Siegfried Bracke en Elke Sleurs, werd zij in januari 2018 naar voren geschoven als nieuwe lijsttrekker voor de gemeenteraadsverkiezingen in Gent. Zij werd met 5.879 voorkeursstemmen verkozen tot de Gentse gemeenteraad.

In september 2018 haalden de Europese N-VA-parlementsleden, waaronder ook Anneleen Van Bossuyt, de media omdat ze zich onthielden bij de stemming over het rapport van Nederlands parlementslid Judith Sargentini omtrent het inperken van de democratische vrijheden in Europa. De N-VA was, op het Vlaams Belang na, de enige Vlaamse partij die het rapport niet goedkeurde.[1][2]

Een week later kwam Van Bossuyt opnieuw in opspraak, toen ze tijdens een debat in de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 verklaarde dat in Gent alle trams moesten verdwijnen. Naar eigen zeggen had ze er zelf haar voet ooit door gebroken. [3]

Bij de federale verkiezingen van 2019 was ze lijsttrekker van de Oost-Vlaamse N-VA-lijst en werd ze verkozen in de Kamer van volksvertegenwoordigers.

• Met T. Delva, I. Ryckbost, D. Sterckx, A. Vermeersch, Zo werkt Europa na Lissabon, Kortrijk, UGA/Die Keure, 2010, 550 p.
• “Fit for purpose or faulty design? Analysis of the jurisprudence of the European Court of Human Rights and the European Court of Justice on the legal protection of minorities”, in G. Chandana (ed.), Racial discrimination. A jurisprudential study, Hyderabad, Icfai University Press, 2008, pp.31-53.
• Met I. Ryckbost, D. Sterckx, A. Vermeersch, Zo werkt Europa, Kortrijk, UGA/Die Keure, 2007, 472 p.
• Met E. Lannon, P. Van Elsuwege, “Minorities in the Euro-med area. The prerequisites for launching a fruitful intercultural dialogue”, (pp. 345-403), in L. Bekemans, M. Karasinska-Fendler, M. Mascia, A. Papisca, C. Stephanou, P. Xuereb (eds.), Intercultural dialogue and citizenship. Translating values into actions. A common project for Europeans and their partners, Venice, Marsilio, 2007, 665 p.
• Met I. Govaere, “Le commerce à visage de plus en plus humain? Les droits de l’homme dans la politique commerciale commune" in M. Candela Soriano (ed.), Les droits de l’homme dans les politiques de l’Union européenne, Brussel, Larcier, 2006, 288 p.
• “Artikelen 23 en 24 EG-Verdrag” in Artikelsgewijze commentaar handels- en economisch recht, Deel I, Mechelen, Kluwer, 2005, losbl., 22 p.
• "De impact van een Europese Grondwet op het nationale rechtsverkeer", CABG 2005/2, 92 p.
• Met T. Delva I. Ryckbost, D. Sterckx, S. Vandecasteele en A. Vermeersch, Zo werkt Europa: derde uitgave, Heule, INI Publishers, 2015, 676 p.

Persoonlijke website