Alfred Ost

Hij woonde van 1892 tot 1902 in Rumst (in het oude brouwerijgebouw dat nu de cultuurdienst huisvest). Hij liep school in het Klein Seminarie van Hoogstraten.

Voor 1914 had Ost een optimistische kijk op het leven. Hij tekende daardoor ook veel kermissen en bedevaarten. Hij tekende in die tijd ook veel dieren. Ontwerpen voor een aantal affiches zijn ook van zijn hand verschenen. Tijdens de Eerste Wereldoorlog was hij, zoals zoveel andere kunstenaars, gevlucht naar het neutrale Nederland. Hij maakte toen veel prenten over vluchtelingen als steun voor noodlijdenden en krijgsgevangenen. Vanaf 1919 vestigde hij zich te Borgerhout.

Belgische vluchtelingen

Door de Eerste Wereldoorlog werd zijn werk pessimistischer en tekende hij veel droevige schilderijen. Hij vond dat een kunstenaar een werktuig van God is. Hij ondertekende daarom zijn grootste schilderijen niet of alleen met D.G. (Deo Gratias). Hij versierde ook verschillende gangen van het Borgerhoutse Xaveriuscollege van de Jezuïeten en het Brasschaatse Sint-Michielscollege van de Norbertijnen met zijn muurtekeningen.

Hij maakte in 1938 een tekening over de Hanswijkcavalcade (een 25-jaarlijks historisch ruiterevenement in Mechelen) voor het eerste exemplaar van het Guldenboek (periode 1889-1971) van de stad Mechelen. Hij tekende een reeks van elf prenten over deze Ommegang.

Ost schonk daarom een oeuvre-erfdeel aan de steden Mechelen (1936), Roosendaal (1937), Hoogstraten (1938), 's-Hertogenbosch (1938) en de Antwerpse Zoo (1945).

In het Xaveriuscollege werd hij opgevangen door de Jezuïetenpaters die het Xaveriuscollege bestuurden. Ost had veel moeilijkheden met het oorlogsregime vanaf 1940, dat werkte met voedselbonnen. Vaak verloor hij die of kwam hij te laat. De paters namen dit over voor hem. Dit laat ook vermoeden dat Ost leed aan bipolariteit.

Op 9 oktober 1945 stierf hij in Antwerpen in de Eeuwfeestkliniek. Er is een Alfred Oststraat in Antwerpen, in Zwijndrecht, in Hoogstraten en in Mechelen.

Ooit won Alfred Ost een bronzen medaille op de Olympische Spelen van 1920 in Antwerpen met zijn schilderij "De voetballer", een groot doek op posterformaat. Schilderkunst, literatuur, bouwkunst, architectuur en muziek waren sinds 1912 Olympische disciplines. Ze werden afgeschaft in 1948. Op deze wijze wilde Pierre de Coubertin de Olympische Spelen, een feest ter ere van de god Zeus, eren met kunst.[1]. Alfred Ost had gehoopt hiermee internationale erkenning te krijgen, maar kunstmedaillewinnaars werden vlug vergeten. Zijn droom om hiermee leraar te worden aan de Antwerpse kunstacademie kwam niet uit.

• Hoogstraten, Stedelijk Museum (meer dan 500 werken geschonken in 2011 door de kleinkinderen van Joseph Carette, kleermaker van Alfred Ost van wie hij regelmatig tekeningen en schilderijen kreeg als betaling in natura)
• Mechelen, Stedelijke Musea
• Oostende, Kunstmuseum aan Zee

• 2015: een zestigtal werken in de kerk van Rumst (zijn vroegere woonplaats).

• 
  Illustratie van het boek 'De Loteling' van Hendrik Conscience (1912)
• 
  Paarden
• 
  Vluchtelingen 1
• 
  Vluchtelingen 2
• 
  Het uitgehongerd joods kind
• 
  Watersnood
• 
  Het laatste avondmaal

• Frans Mertens, Alfred Ost. Uitgeverij De Vroente / Kasterlee, 1971.
• Frans Mertens, Alfred Ost-zaal - geïllustreerde inventaris van tekeningen, akwarellen en plakkaten / Koninklijke Maatschappij voor Dierkunde van Antwerpen, 1973
• Karl Scheerlinck, Alfred Ost 1884-1945. Oeuvrecatalogus affiches/posters, uitg. Pandora/Snoeck Ducaju & Zoon, 1997.

Zie de categorie Alfred Ost van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.