Afghaanse presidentsverkiezingen 2004

De presidentsverkiezingen van Afghanistan die op 9 oktober 2004 gehouden werden waren de eerste directe verkiezingen in Afghanistan sinds de experimenten met democratie in de jaren 70. De verkiezingen vonden plaats op basis van de nieuwe grondwet die op 4 januari 2004 door de loya jirga was aangenomen.

Inauguratie van president Hamid Karzai op 7 december 2004, na het winnen van de verkiezingen.
Politiek in Afghanistan
Wapen Afghanistan

Dit artikel maakt deel uit van de serie:
Politiek in Afghanistan



Portaal   Politiek

Een presidentskandidaat moet ook twee vicepresidentskandidaten nomineren die hem steunen in de campagne. Door sommige kandidaten werd dit gebruikt om alle etnische groeperingen te kunnen aanspreken. Indien één kandidaat minder dan 50% van de stemmen zou halen zou een tweede ronde nodig zijn, maar dit bleek overbodig.

Op de dag van de verkiezingen deden geruchten rond fraude de ronde. De VN stelde een onafhankelijke commissie in die concludeerde dat meermaals stemmen mogelijk was geweest – de verf die je op je duim kreeg als teken dat je gestemd had was er gemakkelijk weer af te krijgen – maar dat geen van de kandidaten hier voordeel uit heeft verkregen.

Kandidaten mochten op het stembiljet aangeven verbonden te zijn aan een politieke partij, maar dit was niet noodzakelijk.

Kandidaten

Drieëntwintig kandidaten deden mee met de verkiezingen, maar vijf ervan trokken zich terug toen de campagne begon. De favoriet was de Hamid Karzai, die al ruim twee jaar als president van de interim-autoriteit en overgangsregering had gediend na de val van de Taliban. Karzai deed mee als onafhankelijke kandidaat, maar had wel steun van een aantal politieke partijen, waaronder de Afghan Mellat, een Sociaal Democratische partij.

Karzai had drie belangrijke uitdagers. Men dacht dat de grootste uitdager Abdul Rashid Dostum zou zijn, een generaal, warlord en leider van de Oezbeekse gemeenschap in Afghanistan. Zijn populariteit bleek echter tegen te vallen.

De belangrijkste opponent bleek Yunus Qanuni. Qanuni was een van de leiders van de Noordelijke Alliantie en had de steun van Mohammed Fahim, de vicepresident van Karzai in de interim-regering. Qanuni beweerde de erfgenaam te zijn van de ideeën van Achmed Sjah Massoud, de nationale held en gevierde Moedjahedien-leider. De broer van Massoud was echter de running mate van Karzai. De derde belangrijke concurrent van Karzai was Mohammed Mohaqiq. Hij was minister van Planning in de interim-regering, maar was daar met ruzie uit weggegaan. Mohaqiq is de belangrijkste leider van de Hazara-gemeenschap en leider van de Hezb-e Wahdat Mardom (Islamitische Eenheidspartij van het Volk) een afsplitsing van de Hebz-e Wahdat Islami (Islamitische Eenheidspartij).

Uitslag

Aantal stemgerechtigden: 10.567.834
Aantal stemmen: 8.124.774 (76,9%)
Aantal ongeldige stemmen: 104.346 (1,3%)
Aantal geldige stemmen geteld: 8.020.428 (98,7%)

Naam Etnische Achtergrond Partij Aantal Stemmen Percentage
Hamid Karzai Pathaan 4.440.529 55,4%
Yunus Qanuni Tadzjiek Hezb-e-Afghanistan-e-Naween (Nieuw Afghanistan Partij) 1.307.214 16,3%
Haji Mohammad MohaqiqHazaraOnafhankelijk maar verbonden aan Hezb-e Wahdat Mardom (Islamitische Eenheidspartij voor het Volk)931.57211,6%
Abdul Rashid DostumOezbeekOnafhankelijk maar verbonden aan Hezb-e-Junbish Mili Islami (Nationale Islamitische Beweging)804.73910,0%
Abdul Latif PedramTadzjiekNationale Congres Partij110.0481,4%
Massooda JalalTadzjiek 93.3321,2%
Sayed Ishaq GailaniPathaanHezb-e-Nahzat-e-Hambastagee Mili (Nationale Solidariteits Beweging)80.4851,0%
Ahmad Shah AhmadzaiPathaanHezb-e-Iqtedar-e-Milli Islami (Islamitisch Beleid Partij)60.1960,8%
Abdul Satar SeratTadzjiek30.1340,4%
Hamayon Shah AsifiPathaan26.2040,3%
Ghulam Farooq NijrabiTadzjiek24.2210,3%
Syed Abdul Hadi DabirTadzjiek24.0320,3%
Abdul Hafiz MansoorTadzjiek19.7050,2%
Abdul Hadi KhalilzaiPathaan18.1570,2%
Mir Mahfouz NedaheePathaan15.9300,2%
Mohammad Ebrahim RashidPathaan13.7870,2%
Wakil MangalPathaan11.7500,1%
Abdul Hasseb AryanTadzjiek8.3570,1%

Zie ook

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.