Thai identity card

Thai national identity card
(บัตรประจำตัวประชาชนไทย)
A sample of obverse of Thai national ID card. (the 5th generation[1])
Issued by  Thailand
Department Of Provincial Administration, Ministry of the Interior.
Valid in  Thailand
Type of document Identity card
Eligibility requirements Thai citizenship
Expiration 6 years (Card does not expire after the holder is older than 70 years old.[2])
Cost Free or 100 baht in case of lost, damaged card, or changes in personal information [3]

The Thai identity card (Thai: บัตรประจำตัวประชาชนไทย; Thai pronunciation: [bàt.pràtɕam.tuə.pràtɕʰaː.tɕʰon.tʰaj]; RTGS: bat pracham tua pracha chon thai) is an official identity document issued to Thai nationals between the age of 7 and 70 years[4]. It was first introduced in 1943 when Plaek Phibunsongkram was the Prime Minister[5]. The minimum age was originally 16 years but later altered to 15 in 1983 and 7 in 2011.

The card is used for proving the holder's identity and receiving government services. Other private services, such as applying for a mobile phone contract or opening a bank account, also require a production of valid identity card. Failure to produce a card without good reasons can result in up to ฿200 fine[4].

History

Prior to the introduction of an identification card in 1943, anyone who wanted to travel can apply for an internal passport at the district office[6][7]. However, the law was rarely enforced until 1943, when a compulsory identification book law was enacted. Thai nationals who were 16 and older and lived within designated areas were required to have an identification book, similar to the existing internal passport.

In 1963, an identification book was replaced by a smaller laminated paper card featuring holder's photo with height scale. All personal information was typewritten on the obverse side. Date of issue and expiry were typed on the reverse. The cost charged was ฿5 (around ฿90 today) for any issuance of the card, no matter it is new or a replacement. It was at this time that identification cards are required by every Thai citizen[8]. However, the card could be forged easily as there was no security features. It can also be damaged easily due to being made with paper.

With the introduction of microfilm, dot matrix printer and mainframe computer, 1963 card became obsolete in 1987[9]. At that time, Thai nationals are assigned unique 13-digit personal numbers that harmonized the card issuance and other registrations. Thai nationals who turned 15 must apply for a card in person at a district office. The card production was centralized; this means all application forms and thumb prints had to be microfilmed and submitted to the registration administration bureau in Bangkok for further processing. The card was made of paper printed by dot matrix printer and laminated with special coating.

In 1996, all identification cards issued in Bangkok were printed at spot using a computer system. Outside Bangkok, on the other hand, a registrar had to submit paper forms for manual processing. [10] Since then, the card issuing system was subsequently implemented nationwide. However, the information provided on the card is all in Thai; one had to translate the card for use in foreign countries. As a result, in 2005, bilingual national identification card was adopted and is still in use today[7].

In 2011, the government led by Abhisit Vejjajiva proposed that the minimum age for identification card should be reduced from 15 to 7 years, in order to reduce the use of birth certificate and other evidences for children[4].

Identification number

In 1909, Thai government launched a programme surveying people across the country, including immigrants, for the purpose of taxation and conscription. The system was simple and home owners were not obliged to register an entry[11]. Eight years later, home owners in selected areas must register death and birth in their home to the authority[12][13] The law was then expanded nationwide in 1956.[14]. Despite the existence of citizen register, there was no unique identification number for a person. This later raised a security problem, especially when communism expanded into Thailand. Foreign criminals might forge an identification card and a personal record relatively easily.

On 19 September 1985, the Central Bureau of Registration (now Bureau of Registration Administration) was established and 13-digit national identification number was introduced. The structure of Thai identification number is[15]:-

The meaning of each section is as follows. denotes category of the particular person, which can either be[16]

Category Description
0 Foreign worker
1 Thai nationals who was born after 1 January 1984 and had their birth notified within given deadline (15 days).
2 Thai nationals who was born after 1 January 1984 but failed to had their birth notified in time.
3 Thai nationals who was born before 1 January 1984 and had not yet moved their residence.
4 Thai nationals who was born and moved their residence before 1 January 1984.
5 Dual Nationality which born outside Kingdom, or People who missed the official census.
6 Minority or Foreign nationals who are living in Thailand temporarily and illegal migrants.
7 Children of people of category 6
8
  1. Foreign nationals who are living in Thailand permanently.
  2. Thai nationals by naturalization (Sub-sequence from above).

stands for ISO 3166-2 code for a register office. is either the birth certificate number, which comprises book number and sheet id, or a personal number (for people who was born before 1 January 1984). Finally denotes a checksum.

An identification number appears on all identification card, house book and other official documents. It helps identifying different people who might share the same name as well as aids legal enforcement.

Format

The identification card comprises basic information on the holder, including

  • Title, given and family name; Jeerapong Vongsamart
  • Date of birth; 15 August 1960
  • Date of issue; 18 July 2013
  • Date of expiry, 6 years after issue date; 14 August 2021
  • Address. 18 n.A, 2556

All entries except an address are provided in both Thai and English and printed on bluish white card. In addition to this, the issuer's signature and seal is printed on the same side of the card. Prior to 2005, all information was given in Thai only. The issuer's signature was on the reverse side as there was no enough space[17]

Other identity documents

  • Identity card for person without Thai nationality (Thai: บัตรประจำตัวคนซึ่งไม่มีสัญชาติไทย)
  • Identity card for person without registration status (Thai: บัตรประจำตัวบุคคลที่ไม่มีสถานะทางทะเบียน)[18]

See also

References

  1. ↑ สำนักบริหารการทะเบียน กรมการปกครอง. "วิวัฒนาการบัตรประจำตัวประชาชน". http://stat.bora.dopa.go.th. Retrieved 2017-11-08. External link in |website= (help)
  2. ↑ "พระราชบัญญัติบัตรประจำตัวประชาชน (ฉบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๔๒". 11 ก 116, Statute of Error: the date or year parameters are either empty or in an invalid format, please use a valid year for year, and use DMY, MDY, MY, or Y date formats for date (PDF) (in Thai). p. 1-6. Retrieved 2017-03-30.
  3. ↑ ""บัตรประชาชน" หายจ่าย 100 บ. ครม.อนุมัติเพิ่มค่าปรับหลังต้นทุนพุ่งสูงลิ่ว (ชมคลิป)". Thairath (in Thai). Bangkok: Thairath. 2015-06-24. Retrieved 2017-03-30.
  4. 1 2 3 ราชกิจจานุเบกษา, พระราชบัญญัติบัตรประจำตัวประชาชน (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๕๔, เล่ม ๑๒๘ ตอนที่ ๓๔ ก, ๑๑ พฤษภาคม ๒๕๕๔ (National Identification Card amendment act, 2011)
  5. ↑ ราชกิจจานุเบกษา, พระราชบัญญัติบัตรประจำตัวประชาชน พ.ศ. ๒๔๘๖, เล่ม ๖๐ ตอนที่ ๔, ๑๙ มกราคม ๒๔๘๖ (National Identification Card act, 1943)
  6. ↑ ราชกิจจานุเบกษา, พระราชบัญญัติลักษณะปกครองท้องที่ พ.ศ.๒๔๔๐, เล่ม ๑๔ ตอนที่ ๙, ๓๐ พฤษภาคม ๒๔๓๐
  7. 1 2 Bureau of Registration Administration, Ministry of Interior. "History of the Thai Identification Cards". Retrieved 18 April 2018. ∈
  8. ↑ ราชกิจจานุเบกษา, พระราชบัญญัติบัตรประจำตัวประชาชน พ.ศ.๒๕๐๖], เล่ม ๗๙, ตอนที่ ๑๑๕ ก, ๓๑ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๐๕. (Thai identification card act, 1963)
  9. ↑ ราชกิจจานุเบกษา, กฎกระทรวง ฉบับที่ ๔ (พ.ศ. ๒๕๓๐) ออกตามความในพระราชบัญญัติบัตรประจำตัวประชาชน พ.ศ. ๒๕๒๖, เล่ม ๑๐๔ , ตอนที่ ๒๗๕ ก, ๓๑ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๓๐ (Minister's rule specifying a format for an identification card, 1987)
  10. ↑ http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2539/A/024/30.PDF กฎกระทรวง ฉบับที่ ๑๓ (พ.ศ. ๒๕๓๙) ออกตามความในพระราชบัญญัติบัตรประจำตัวประชาชน พ.ศ. ๒๕๒๖
  11. ↑ ราชกิจจานุเบกษา, พระราชบัญญัติสำหรับทำบัญชีคนในพระราชอาณาจักร, เล่ม ๒๖, ตอน ๐ ก, ๒๐ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๕๒ (Order for national census, 1909)
  12. ↑ ราชกิจจานุเบกษา, พระราชบัญญัติการตรวจสอบบัญชีสำมะโนครัว และการจดทะเบียนคนเกิดคนตายคนย้ายตำบล พระพุทธศักราช ๒๔๖๐, เล่ม ๓๔, ตอน ๐ ก, ๒๐ มิถุนายน พ.ศ. ๒๔๖๐ (Citizen registration on selected areas, 1917)
  13. ↑ ราชกิจจานุเบกษา, พระราชบัญญัติการทะเบียนราษฎรในเขตต์เทศบาล พุทธศักราช ๒๔๗๙, เล่ม ๕๓ ตอน ๐ ก, ๒๓ สิงหาคม พ.ศ. ๒๔๗๙ (Citizen registration within built-up areas act, 1936)
  14. ↑ ราชกิจจานุเบกษา, พระราชบัญญัติการทะเบียนราษฎร พ.ศ. ๒๔๙๙, เล่ม ๗๓, ตอน ๑๖ ก, ๒๑ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๔๙๙ (Nationwide citizen registration act, 1956)
  15. ↑ สำนักงานกลางทะเบียนราษฎร (1987). คู่มือการปฏิบัติงานทะเบียนราษฎร ปี 2530 สำหรับสำนักทะเบียนในเขตปฏิบัติการตามโครงการจัดทำเลขประจำตัวประชาชน (1987 Operating manual for Register Offices in target areas under identification number programme). Bangkok. (in Thai)
  16. ↑ "ความหมายของเลขประจำตัวประชาชน 13 หลัก". Bureau of Registration Administration. 2004.
  17. ↑ Bureau of Registration Administration, Ministry of Interior. "5th generation Thai identification card". Retrieved 18 April 2018.
  18. ↑ http://office.bangkok.go.th/ard/Manual_regis.html, Bangkok Metropolitan Authority, Citizen's Manual
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.