windbuil

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • wind·buil
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘snoever’ voor het eerst aangetroffen in 1679 [1]
  • samenstelling van  wind   en  buil  
enkelvoud meervoud
naamwoord windbuil windbuilen
verkleinwoord windbuiltje windbuiltjes

Zelfstandig naamwoord

windbuil v/m

  1. een opschepper
    • Ga toch weg, windbuil! 

Gangbaarheid
  • Het woord windbuil staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
91 %van de Nederlanders;
91 %van de Vlamingen.

Verwijzingen
  1. "windbuil" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.