welven

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • wel·ven
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘zich buigen’ voor het eerst aangetroffen in 1285 [1]
  • [2]
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
welven
welfde
gewelfd
zwak -d volledig

Werkwoord

welven

  1. het geleidelijk buigen van een gebogen oppervlak
    • Hij bewonderde de zacht welvende vormen van haar lichaam. 
  2. (bouwkunde) (Gebouwen, vertrekken e.d.) van een gewelf voorzien. Ook in fig. verband
  3. wederkerend zich ~: een lichte boogvorm vertonen, zich buigen, een boog maken
Afgeleide begrippen
Vertalingen
    3. zich welven   

Gangbaarheid
  • Het woord welven staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
85 %van de Nederlanders;
84 %van de Vlamingen.

Verwijzingen
  1. "welven" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. etymologiebank.nl
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.