weigeren

Nederlands

Uitspraak

Geluid: weigeren (hulp, bestand)

Woordafbreking

wei·ge·ren

Woordherkomst en -opbouw

In de betekenis van ‘afwijzen’ voor het eerst aangetroffen in 1289 [1] [2]

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
weigeren	weigerde	geweigerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

weigeren [3]

overgankelijk niet voldoen aan een verzoek of opdracht

- Zij weigerden om dat te doen.

Hyponiemen

dienstweigeren

Hyponiemen

dienstweigeren, handweigeren

Afgeleide begrippen

weigeraar, weigerachtig, weigerambtenaar, weigerig, weigering, weigerlijk, weigeroma, weigerurologe, weigeruroloog, weigeryup

Uitdrukkingen en gezegden

Het vragen staat vrij, maar 't weigeren er bij

Vertalingen

1. niet voldoen aan een verzoek of opdracht

Afrikaans: weier ^(af)
Duits: sich weigern ^(de)
Engels: refuse ^(en)
Frans: refuser ^(fr), décliner ^(fr)
Grieks: αρνιέμαι ^(el) (arniéme)

Latijn: negare ^(la)
Papiamento: nenga
Pools: odmawiać ^(pl)
Spaans: negar ^(es), negarse ^(es), rehusar ^(es), denegar ^(es)

Gangbaarheid

Het woord weigeren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'weigeren' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Verwijzingen

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.