wegwijzer

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • weg·wij·zer
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord wegwijzer wegwijzers
verkleinwoord wegwijzertje wegwijzertjes

Zelfstandig naamwoord

wegwijzer m

  1. Bord langs de weg dat de richting aangeeft waarheen je moet rijden.
    • Het verkeerd draaien van wegwijzers was een verzetsdaad in de Tweede-Wereldoorlog. 

Bijvoeglijk naamwoord

wegwijzer

  1. onverbogen vorm van de vergrotende trap van wegwijs

Gangbaarheid
  • Het woord wegwijzer staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Meer informatie
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.