waggelen

Nederlands

Uitspraak

Geluid: waggelen (hulp, bestand)

Woordafbreking

wag·ge·len

Woordherkomst en -opbouw

In de betekenis van ‘wankelen’ voor het eerst aangetroffen in 1430 [1]
van Middelnederlands waghelen, frequentatief van waghen "heen en weer laten bewegen, laten wankelen"; omdat van "waghen" met het voorvoegsel be- weer bewegen is afgeleid, valt "waggelen" op te vatten als frequentatief gevormd uit (be)wegen met het achtervoegsel -el

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
waggelen	waggelde	gewaggeld
zwak -d	volledig

Werkwoord

waggelen

inergatief zich zijdeling slingerend voortbewegen

- Er werd gewaggeld en gesloft, maar de dronken mannen zetten zich toch in beweging.
ergatief zijdelings slingerend zich ergens heen begeven

- De dronken man was naar de overkant van de weg gewaggeld.

Gangbaarheid

Het woord waggelen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'waggelen' herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Verwijzingen

"waggelen" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.