vera

Faeröers
Uitspraak
  • IPA: /ˈveːra/

Werkwoord

vera

  1. zijn
  1. «Eg eri týskari.»
    Ik ben Duitser.
  1. «Vit eru úr Svøríki.»
    We komen uit Zweden.


IJslands
Uitspraak
  • IPA: / ˈvɛːra /
Woordafbreking
  • ve·ra
Woordherkomst en -opbouw
Naar frequentie 41
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden tijd voltooid deelwoord
(supinum)
3e pers enk. 1e pers mv.
veravarvorumverið
volledig

Werkwoord

vera

  1. hulpwerkwoord zijn

Zelfstandig naamwoord

vera, v

  1. verblijf


Nynorsk
Uitspraak
  • Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
  • IPA: / ˈʋɛːɾa /
Woordafbreking
  • ve·ra
Woordherkomst en -opbouw
  • Afkomstig van het Oudnoordse woord vera
stamtijd
onbepaalde
wijs		 tegenwoordige
tijd		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
vera
er
var
vore

Werkwoord

vera

  1. zijn
  1. «Det var ein gong ein konge.»
    Er was eens een koning.
  2. hulpwerkwoord zijn
  1. «Han er blitt dømd.»
    Hij is veroordeeld geworden.
Schrijfwijzen

Zelfstandig naamwoord

vera, v

  1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van vere

Zelfstandig naamwoord

vera, o

  1. bepaalde vorm nominatief meervoud van vere
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.