uitreiken

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • uit·rei·ken
Woordherkomst en -opbouw
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
uitreiken
reikte uit
uitgereikt
zwak -t volledig

Werkwoord

uitreiken

  1. ditransitief aan bepaalde mensen iets bijzonders overhandigen
    • Hij kreeg een prijs uitgereikt voor zijn werk op dit gebied. 
Vertalingen

Gangbaarheid

  • Het woord uitreiken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
99 %van de Nederlanders;
98 %van de Vlamingen.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.