tuil

• Geluid:  tuil    (hulp, bestand)
• IPA: /tœyl/

• tuil

• In de betekenis van ‘bundel bloemen’ voor het eerst aangetroffen in 1555 [1]
• mogelijk van Middelnederduits tūl "bos (haar)" en verwant aan tuien[2][3]

tuil m

1. bos bloemen

1. • Met de linkerhand legt zij een bloementuil op het graf; in de rechterhand houdt zij een roos en met de rechterarm houdt zij nog een tuil voor haar borst. [4]

2. (verouderd) bloemenslinger of bloemenkrans in het haar, vooral gedragen door bruiden

1. • Ik geef je er nog een krans hij van versche rozen! riep de koopvrouw blij en drukte Psyche den tuil op het hoofd. [5]

2. (plantkunde) bloeiwijze waarbij bloemstelen zo in lengte verschillen dat alle bloemen van een tros in één vlak liggen

1. • De bloemen zijn helder zuiverwit tot crèmewit, enkelvoudig, in tuilen, bundels of in trossen van zes tot twaalf bloemen per tuil, elke bloem met vijf ronde tot ovale petalen; (…) [6]

2. (figuurlijk) bos, bundel

1. • Historia heeft aardige nukken: leest Elias in zijn besluitvorming een tuil ‘begripsbepalingen’ samen voor de intrensieke betekenis van de Vlaamse beweging, dan citeert hij b.v. een tekst uit Rudelsheim (…) [7]

2. kuif
3. (verouderd) dwaasheid, grap, scherts

• op de tuil houden
• zijn tuil tuilen

• Het woord tuil staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'tuil' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.