toe-eigenen
Nederlands
Woordafbreking
- toe-ei·ge·nen
Woordherkomst en -opbouw
- van Middelnederlands toeeegenen; op te vatten als samenstelling van toe (bijwoord dat gerichtheid aangeeft) en eigenen (werkwoord)[1]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| toe-eigenen |
eigende toe |
toegeëigend |
| zwak -d | volledig | |
Werkwoord
toe-eigenen
- wederkerend zich ~: iets tot zijn bezit maken, al of niet wederrechtelijk
- Hij heeft zich dat wel toegeëigend, maar is dat wel terecht?
Gangbaarheid
- Het woord toe-eigenen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'toe-eigenen' herkend door:
| 97 % | van de Nederlanders; |
| 91 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.