titulair

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • ti·tu·lair
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘als eretitel voerend’ voor het eerst aangetroffen in 1660 [1]
  • afgeleid van het Franse titulaire met het achtervoegsel -air [2]
stellendvergrotendovertreffend
onverbogen titulairtitulairdertitulairst
verbogen titulairetitulairderetitulairste
partitief titulairstitulairders-

Bijvoeglijk naamwoord

titulair [3]

  1. een titel bezittend zonder de daarbij horende plichten (functie) of rechten (beloning)
Vertalingen
    1.   

Gangbaarheid
  • Het woord titulair staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
85 %van de Nederlanders;
86 %van de Vlamingen.

Verwijzingen
  1. "titulair" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. titulair op website: Etymologiebank.nl
  3. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.