sprake

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • spra·ke

Zelfstandig naamwoord

sprake

  1. datief van spraak, archaïsche vorm die in enkele staande uitdrukkingen voorkomt
Uitdrukkingen en gezegden
  • ter sprake


Fries

Zelfstandig naamwoord

sprake

  1. taal


Middelnederlands
Woordherkomst en -opbouw
  • Afkomstig van het Oudnederlandse sprāca dat weer het naamwoord van handeling van spreken is.

Zelfstandig naamwoord

sprake

  1. spraak, taal
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.