schuin

[1] De boeken staan schuin.

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • schuin
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘scheef’ voor het eerst aangetroffen in 1599 [1] [2]
stellendvergrotendovertreffend
onverbogen schuinschuinerschuinst
verbogen schuineschuinereschuinste
partitief schuinsschuiners-

Bijvoeglijk naamwoord

schuin

  1. in een niet-loodrechte richting
    • Hij sneed de worst in schuine richting in stukken. 
  2. betrekking hebbend op seks
    • Hij zat weer schuine moppen te tappen. 
Verwante begrippen
Afgeleide begrippen
Vertalingen
    1. niet-loodrecht   
    2. betrekking hebbend op seks   

Werkwoord
vervoeging van
schuinen

schuin

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van schuinen
    • Ik schuin. 
  2. gebiedende wijs van schuinen
    • Schuin! 
  3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van schuinen
    • Schuin je? 

Gangbaarheid
  • Het woord schuin staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
99 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Verwijzingen
  1. "schuin" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. schuin op website: Etymologiebank.nl
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.