schroeien
Nederlands
Woordafbreking
- schroei·en
Woordherkomst en -opbouw
- In de betekenis van ‘oppervlakkig verbranden’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1618 [1]
stamtijd | ||
---|---|---|
onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
schroeien |
schroeide |
geschroeid |
zwak -d | volledig |
Werkwoord
schroeien
- overgankelijk de oppervlakte een beetje verbranden
- Zij liet het ijzer te lang op het tere weefsel en schroeide zo een erfstuk van haar grootmoeder.
- ergatief door blootstelling aan intense hitte of straling oppervlakkig bruin worden
- Dit prachtige stukje kant is helaas tijdens het strijken enigszins geschroeid.
Vertalingen
1. de oppervlakte een beetje verbranden
Gangbaarheid
- Het woord schroeien staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'schroeien' herkend door:
100 % | van de Nederlanders; |
99 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.