sarren

Nederlands

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
sarren	sarrend
gesar	gesard

Uitspraak

Geluid: sarren (hulp, bestand)
IPA: /'sɑrən/

Woordafbreking

sar·ren

Woordherkomst en -opbouw

Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘plagen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1357 [1]

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
sarren /'sɑrən/	sarde /'sɑrdə/	gesard /ɣə'sɑrt/
zwak -d	volledig

Werkwoord

sarren

overgankelijk voortdurend lastig vallen

- Als je een kat gaat sarren kun je wel eens een haal krijgen.

Synoniemen

plagen, pesten, treiteren

Vertalingen

1. iemand voortdurend lastig vallen

Duits: quälen ^(de), reizen ^(de)
Engels: nag ^(en), bait ^(en), tease ^(en)

Frans: agacer ^(fr), irriter ^(fr)
Spaans: irritar ^(es)

Gangbaarheid

Het woord sarren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'sarren' herkend door:

97 %	van de Nederlanders;
82 %	van de Vlamingen.

Verwijzingen

"sarren" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.