romancier

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • ro·man·cier
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘romanschrijver’ voor het eerst aangetroffen in 1824 [1]
  • afgeleid van het Franse romancier [2] [3]
enkelvoud meervoud
naamwoord romancier romanciers
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

romancier m [4]

  1. (letterkunde) (beroep) romanschrijver
Verwante begrippen
  • romancière
Vertalingen
    1.   

Gangbaarheid
  • Het woord romancier staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
74 %van de Nederlanders;
73 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "romancier" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. Wiktionnaire
  3. romancier op website: Etymologiebank.nl
  4. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.