resonator
Nederlands
Woordafbreking
- re·so·na·tor
Woordherkomst en -opbouw
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | resonator | resonatoren resonators |
| verkleinwoord | resonatortje | resonatortjes |
Zelfstandig naamwoord
resonator m [1]
- (natuurkunde) systeem dat een uitgesproken frequentie (eigenfrequentie) heeft waarop resonantie optreedt
Gangbaarheid
- Het woord resonator staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'resonator' herkend door:
| 75 % | van de Nederlanders; |
| 83 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.