resistir

Catalaans
stamtijd
tegenw.
tijd		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
resisteixo resistia resistit
3e vervoeging volledig

Werkwoord

resistir

  1. onovergankelijk zich verzetten, weerstand bieden
  2. overgankelijk weerstaan
  3. overgankelijk verdragen, dulden, het uithouden tegen


Spaans
Uitspraak
  • IPA: /re.sisˈtiɾ/
Woordafbreking
  • re·sis·tir

Werkwoord

resistir

stamtijd
infinitief verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
resistir
resistía
resistido
volledig
  1. onovergankelijk zich verzetten, weerstand bieden
  2. (~ a) zich verdedigen tegen
  3. het uithouden, weerstand bieden, weerstandsvermogen hebben
  4. weerstaan
  5. uithouden, dulden, verdragen
Synoniemen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.