rekwisitie
Nederlands
Woordafbreking
- re·kwi·si·tie
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘vordering’ voor het eerst aangetroffen in 1522 [1] [2]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | rekwisitie | rekwisities |
verkleinwoord | - | - |
Zelfstandig naamwoord
rekwisitie v [3]
- vordering, vooral van goederen, personen of diensten door het militair gezag
Gangbaarheid
- Het woord rekwisitie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
Verwijzingen
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.