reflecteren

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • re·flec·te·ren
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘terugkaatsen’ voor het eerst aangetroffen in 1627 [1]
  • afgeleid van het Franse refléter (met het voorvoegsel re-) [2] [3]
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
reflecteren
reflecteerde
gereflecteerd
zwak -d volledig

Werkwoord

reflecteren

  1. overgankelijk (optica) licht of andere golven weerkaatsen
    • Het stille oppervlak van het meertje reflecteerde het beeld van de bergen eromheen. 
  2. overgankelijk overdrachtelijk een weerspiegeling van iets zijn
    • Die gebeurtenis reflecteert goed de grimmige verhoudingen van destijds. 
  2. inergatief ~ over de gedachten ergens goed over laten gaan al of niet hardop
    • De student is bereid eigen ervaringen in te brengen en kan daarover reflecteren. 
    • De begrippen ‘normaliserende macht’, ‘strategieën en tactieken’ en ‘logica’s’ kunnen gebruikt worden als denkgereedschappen, waarmee [over] het werk met marginale groepen gereflecteerd kan worden. [4] 
Vertalingen
    1. een beeld weerkaatsen   

Gangbaarheid
  • Het woord reflecteren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "reflecteren" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. Wiktionnaire
  3. reflecteren op website: Etymologiebank.nl
  4. Rothfusz, Jacqueline Potensia [2016] ISBN 978-90-367-9467-1 pagina 10
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.