pruimen

• Geluid:  pruimen    (hulp, bestand)

• prui·men

• In de betekenis van ‘tabak kauwen’ voor het eerst aangetroffen in 1779 [1]
• afgeleid van pruim met het achtervoegsel -en [2]

pruimen

1. overgankelijk tabak kauwen [3] [4]
2. eten [5]

1. • die rommel is niet te pruimen 

2. mokken [6] [7]
3. vermengen van water met stoom [8] [9]

• oppruimen

• pruimbaar, pruimer, pruimtabak

pruimen o

1. pruimenhout

_{Niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie als bijvoeglijk naamwoord}

pruimen (alleen attributief)

1. van pruimenhout gemaakt

1. • unieke pruimen tafel 

pruimen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord pruim

• akipruimen, dadelpruimen, eierpruimen, kafferpruimen, kerspruimen, kriekpruimen, perzikpruimen, sleedoornpruimen, sleepruimen

• Het woord pruimen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'pruimen' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.