postulant

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • pos·tu·lant
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord postulant postulanten
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

postulant m [2]

  1. (religie) kloosterling die de wens te kennen heeft gegeven in de orde te worden opgenomen, tijdens het postulaat
  2. dinger naar een ambt

Gangbaarheid

  • Het woord postulant staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
71 %van de Nederlanders;
86 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.