oxide
Nederlands
Woordafbreking
- oxi·de
Zelfstandig naamwoord
oxide o
- (scheikunde) een verbinding van zuurstof waarin dit element in de oxidatietoestand -2 voorkomt en het geen onderdeel van een complex ion vormt
- De langzame vorming van oxiden van ijzer wordt wel roesten genoemd.
Hyperoniemen
- chalcogenide, zuurstofverbinding
Hyponiemen
|
Gangbaarheid
- Het woord oxide staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'oxide' herkend door:
| 93 % | van de Nederlanders; |
| 92 % | van de Vlamingen. |
Spaans
Werkwoord
| vervoeging van |
|---|
| oxidar |
oxide
- aanvoegende wijs eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van oxidar
- aanvoegende wijs derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van oxidar
- gebiedende wijs (bevestigend en ontkennend) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van oxidar
| vervoeging van |
|---|
| oxidarse |
oxide
- aanvoegende wijs eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van oxidarse
- aanvoegende wijs derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van oxidarse
- gebiedende wijs (ontkennend) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van oxidarse
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.