orf

• Geluid:  orf    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈɔr^əf/

• orf

• van Engels orf

orf m

1. (diergeneeskunde) aandoening van huid en slijmvliezen van schapen en geiten door een infectie met een bepaald virus uit het geslacht Parapox in de familie Poxviridae

1. • Bij één van de geiten op de kinderboerderij van Jeugdland is de ziekte orf (ook wel “zere bekjes” genoemd) geconstateerd. [1]

2. (medisch) huidziekte bij mensen die door contact met schapen of geiten met het orfvirus zijn besmet

1. • Bij orf ontstaan er knobbeltjes en blaren op de handen of onderarmen. Orf komt voornamelijk voor bij mensen die veelvuldig in contact komen met schapen en geiten. [2]

• 
  1. orf bij een schaap
• 
  2. orf bij een mens

• [1] zere bekjes

• orfvirus

orf

1. (schertsend) erfde, onvoltooid verleden tijd van erven, voor een komisch effect verbogen als werven[3]

1. • Water-Snoodt is die woning geheeten. Dat is het onbezwaard bezit van de oude vrouw Beijen, de weeuw van Rijk Beijen verscheiden, die al zijn baasjaren Hoofdingeland, later Heemraad van de Vereenigde Waterschappen is geweest. Zijn weeuw orf voor de keinders wèl de honderd en tien bunders best koepolderland, maar niet de waardigheid. Notaris Bestebroer wier Heemraad en later wier haar gebuur, manke Janus Maaien, in Rijk zijn steê gekozen in den Raad. [4]

• Het woord 'orf' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /ɔːf/

• [1] (erfwoord)
• [2] afgeleid van Oudnoords hrufa "korst op een wond" of van [1] [1]

orf

1. vee
2. orf, bepaalde virusziekte
3. schrijfwijze voor orfe; soort vis