ordening
Nederlands
Woordafbreking
- or·de·ning
Zelfstandig naamwoord
ordening v
- een regelmatig, een aangebrachte orde, het tegendeel van chaos
- (wiskunde) een ordeningsrelatie in de wiskunde
Gangbaarheid
- Het woord ordening staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'ordening' herkend door:
99 % | van de Nederlanders; |
98 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.