opvoedkunde

• Geluid:  opvoedkunde    (hulp, bestand)

• op·voed·kun·de

• afleiding van naamwoord van handeling opvoeden en kunde

opvoedkunde v [1]

1. de leer van de opvoeding, de wetenschap die het opvoeden bestudeert

1. • - Opvoedkunde is natuurlijk ook een wetenschap, maar het is ook een kunst die de een beter beheerst dan de ander. 

1. • - Om kinderen op te mogen voeden heb je geen diploma opvoedkunde nodig al zijn er mensen die daaraan twijfelen. 

• pedagogie

• Het woord opvoedkunde staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'opvoedkunde' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.