opperrechter
Nederlands
Woordafbreking
- op·per·rech·ter
Zelfstandig naamwoord
opperrechter m [1]
- (juridisch) hoogste rechter
- (juridisch) rechter die lid is van het opperste gerechtshof
Gangbaarheid
- Het woord opperrechter staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'opperrechter' herkend door:
94 % | van de Nederlanders; |
96 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.