oorlof

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • oor·lof
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘vergunning’ voor het eerst aangetroffen in 1201 [1]
  • afgeleid van lof met het voorvoegsel oor- [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord oorlof -
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

oorlof [3]

  1. (verouderd) verlof, instemming

Gangbaarheid
  • Het woord 'oorlof' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

Verwijzingen
  1. "oorlof" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. oorlof op website: Etymologiebank.nl
  3. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.