ontbloten
Nederlands
Woordafbreking
- ont·blo·ten
Woordherkomst en -opbouw
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| ontbloten |
ontblootte |
ontbloot |
| zwak -t | volledig | |
Werkwoord
ontbloten
- overgankelijk de bedekking van iets wegnemen, gewoonlijk een lichaamsdeel
- Op verzoek van de arts ontblootte hij zijn bovenlijf.
Vertalingen
1. de bedekking van iets wegnemen, gewoonlijk een lichaamsdeel
Gangbaarheid
- Het woord ontbloten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'ontbloten' herkend door:
| 99 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.