onderschikking
Nederlands
Woordafbreking
- on·der·schik·king
Woordherkomst en -opbouw
- Naamwoord van handeling van onderschikken met het achtervoegsel -ing
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | onderschikking | onderschikkingen |
verkleinwoord | - | - |
Zelfstandig naamwoord
onderschikking v
- (taalkunde) een samenvoeging van twee zinnen tot een geheel waarvan de ene een bijzin is van de andere
- "Ik stond op omdat ik naar mijn werk moest" is een voorbeeld van een onderschikking.
Verwante begrippen
- onderschikkend voegwoord
Gangbaarheid
- Het woord onderschikking staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.